သမီးနဲ့သားမက် ပေါင်းပြီးလမ်းဘေးတွင် စွန့်သွားခံရတဲ့ (၈၅) နှစ်အရွယ်အမေအို
သနားစရာသတင်းပါ သမီးအရင်းနဲ့ သားမက်ကိုယ်တိုင် ကားဝင်းမှာ လာစွန့်ပစ်သွားတဲ့ အသက်(၈၅)နှစ် အဖွားအား မြဆည်းဆာမှ ခေါ်ယူစောင့်ရှောက်လိုက်တယ်လို့ သိရှိရပါတယ်။
ဒီဖြစ်စဉ်ကို ပရဟိတ ကိုဇင်မိုးမှ အခုလို ” စွန့်ပစ်ခံ အဖွားနာမည်က – ဒေါ်ခင်ကြိုင်/အသက် – (၈၅)နှစ်/ဇာတိက ဝေါမြို့နယ် ဆတ်သွားကုန်းရွာကပါတဲ့ … သားသမီး (၅)ယောက်ရှိပါတယ်။
လက်ရှိ စွန့်ပစ်တဲ့ သမီးက အကြီးဆုံးသမီးတဲ့ မော်လမြိုင်ကားဝင်းမှာလာချသွားတာက သားမက် ကိုယ်တိုင် သား(၃)ယောက်က သူ့ဟာနဲ့သူ နေကြပြီး
လွန်ခဲ့တဲ့ ၃ နှစ်လောက်ထဲ က ရွာက အလုပ်လုပ်မယ်ဆိုပြီ ထွက်သွားကတည်းက သေသလား ရှင်သလား မသိပဲ ဘာအဆက်အသွယ်မှ မရတော့ဘူးတဲ့
သမီးငယ်ကတော့ ထိုင်းဘက်မှာ အလုပ်လုပ်မယ်ဆိုပြီးထွက်သွား ကတည်းက သေသလား ရှင်သလားမသိပဲ ဘာအဆက်အသွယ်မှ မရတော့ဘူးတဲ့
အဖွားရဲ့ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ဦးထွန်းကြင်ကလည်း လွန်ခဲ့တဲ့ ၃ နှစ်လောက် ကတည်းက သေဆုံးသွားတယ်လို့ ပြောပါတယ်။
နေတာက သမီးကြီးနဲ့ သားမက်အိမ်မှာပဲ ကပ်နေရင်း ဘာမှ မလုပ်နိုင် မကိုင်နိုင် တော့တဲ့ အချိန်မှာ ငြိုငြင်မှုကိုခံလာရပြီး နေ့တိုင်းလိုလို မောင်းချခံနေ ရတယ်လို့ ဆိုပါတယ်။
နောက်ဆုံး သမီးနဲ့သားမက်က အဖွားကို”သမီးငယ် ယိုးဒယားဘက်က ပြန်ရောက်လာတယ်ကြားတယ် သူ့ဆီသွားပို့မယ်”ဆိုပြီး ခေါ်ခဲ့တယ်လို့ ဆိုပါတယ်။
အဖွားက ဒုက္ခရောက်မယ်မှန်း သိတော့ မသွားချင်ဘူး မလိုက်ဘူး အတင်းငြင်းပေမဲ့ သားမက်ဖြစ်သူက လိုင်းကားနဲ့ အတင်း တင်ခေါ်လာတယ်လို့ ပြောပါတယ်။
လမ်းမှာ ထမင်းစားနား ကားရပ်တော့လဲ အဖွားကို ဘာမှမကျွေးပဲ ကားထဲသာ တံခါးပိတ်ထားပြီး သူ့ဟာသူ ထမင်းဆင်းစားပါတယ်တဲ့။
အဖွားက ဗိုက်ဆာလွန်းလို့ အော်တော့ ဘေးနားက လူတွေက သနားပြီး မုန့်တွေ ဘာတွေ ကျွေးမှ စားရတယ်လို့ ပြောပါတယ်။
နောက်ဆုံး မော်လမြိုင် ကားဝင်းရောက်တော့ အဖွားက ငါ့ကို ဘယ်မှ မပို့ပါနဲ့တော့။ နင်တို့အကြံ ငါသိတယ်။ ဝေးဝေးမပို့ပါနဲ့။ ငါပဲဒုက္ခ ရောက်မယ်။
မော်လမြိုင်က ဘိုးဘွားရိပ်သာ တခုခုမှာ ထားပေးပါဆိုပြီး တောင်းပန်တော့လဲ အတင်းဖမ်းချုပ်ပြီး ခေါ်တယ်လို့ ပြောပါတယ်။
အဖွားက ငိုပြီး အတင်းအော်နေတော့ ဒီနေရာမှာ သေချင်လဲ သေချင်တဲ့နေရာသာ သေ ရွာကိုတော့ တသက်လုံး ပြန်မလာနဲ့ … သားသမီးတွေ ရှိလားမေးရင်
သေပြီးလို့ ပြောဆိုပြီး အဖွားရဲ့ ပစ္စည်းတွေအားလုံးပြန်ယူသွားကာ အဖွားကိုတော့ကားဝင်းထဲ ပစ်ချသွားတယ်လို့ သိရပါတယ်။ အဖွားမှာ ဘာပစ္စည်းမှ မပါလာပါဘူး။
အဖွားက ကားဝင်းထဲ ရောက်ပြီးပြီးခြင်း ရဲကို သွားတိုင်သေးတယ်လို့ ပြောပါတယ်။ ရဲက အဖွားရဲ့သားမက်ကို လိုက်ရှာကြပေမဲ့ မတွေ့တော့ ပဲ လွတ်သွားပါတယ်။
အဖွားရဲ့ သတင်းကို ပထမနေ့က ကျွန်တော့်ဆီ ဖုန်းဆက်ပြောကြပါ သေးတယ်။ ဒါပေမဲ့ သားသမီးတွေ ရှိနေရင် သားသမီးတွေနဲ့ အရင် ဆက်သွယ်ပေးပါ။
သူတို့ရဲ့ ခွင့်ပြုချက် ရရင်တော့ ကျွန်တော်တို့ ရိပ်သာက စောင့်ရှောက်ပေးနိုင်ပါတယ်။ ကိုယ်က စောင့်ရှောက်ပြီးမှ သားသမီးတွေ ပြသာနာ လာရှာရင်
ရှင်းရခက်ကြောင်း ပြောဆိုပြီး အဖွားရဲ့ နေရပ်ကို ပြန်ပို့ပြီးမှ လိုက်စုံစမ်းပေးပါ့မယ်လို့ ကျွန်တော် ကိုယ်တိုင် ပြောခဲ့ လမ်းညွှန်ခဲ့ပါသေးတယ်။
ကျွန်တော်တို့ကတော့ တကယ်ဒုက္ခရောက်ပြီး ခိုကိုးရာမဲ့တဲ့အဖိုးအဖွား တွေကိုသာ ဦးစားပေး စောင့်ရှောက်ဖို့ ရည်ရွယ်ထားတဲ့အတွက် မူအတိုင်း အရင်သွားရမှာပဲလေ။
ဖြစ်စဉ်တွေ ကိုယ်က သိသေးတာမှ မဟုတ်တာ။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီအဖွားက ကားဝင်း ဆိုင်ကယ်ဂိတ် ရဲကင်း နေရာစုံသာ ရောက်သွားတယ်။
ကျွန်တော်ပြောသလို ဘယ်သူမှဟုတ်တိ ပတ်တိ မကူညီကြပါဘူး။ နောက်ဆုံး မော်လမြိုင်ဘူတာကြီးမှာ ရောက်ရှိနေပြီး အဖွားရဲ့ ကျန်းမာရေးအရ
ကူညီသူတွေအချို့က းခန်းပါ ပြပေးနေရတယ်လို့ ကြားရပါတယ်။ သနားတဲ့သူတွေက အဖွားကို ပိုက်ဆံလေးလှူ မုန့်ဝယ်ကျွေး ထမင်းကျွေးကြတယ်လို့ ကြားလာရ ပါတယ်။
ဆေးခန်းပြပေးပြီး ဘူတာမှာ ပြန်လာပို့ထားကြတော့ ရာသီဥတုကလဲ အေး။ အဖွားကလည်း လေတခြမ်း ဖြတ်ထားဖူးတဲ့ အနေ အထားရှိ တော့
ဘူတာရဲ့တမံတလင်းနဲ့ ဘယ်လိုမှ အဆင်ပြေမှာ မဟုတ်ပါဘူး အဖွားရဲ့ အနေအထားကိုကြည့်ပြီး ရထားရဲတပ်ဖွဲ့မှ တပ်ခွဲမှုးကိုယ်တိုင် လည်း
မော်လမြိုင် RESCUE အဖွဲ့ကို ဆေးရုံပို့ပေးဖို့ ထပ်အကူအညီ တောင်းလာတော့နောက်ဆုံး မြဆည်းဆာဆရာတော် ဘဒ္ဒန္တနရိဒ္ဒ(ဦးဇင်းကျောက်ဆည်) နဲ့
ကျွန် တော်တို့ အကျိုးတော်ဆောင်တွေ ကိုယ် တိုင် ဘူတာကိုသွားပြီး အဖွားရဲ့ ဖြစ်စဉ်နဲ့ အကြောင်းအရာတွေကို စီစစ်စုံစမ်းပြီး “မြဆည်းဆာ”ရဲ့
အေးငြိမ်းတဲ့ ရင်ခွင်မှာ စောင့်ရှောက်ထားလိုက်ပါပြီး အဖွားရဲ့ ဘဝ အေးချမ်းပါပြီး သူ့သားသမီးတွေအကြောင်း သူ့ရှေ့မှာ မပြောရဲလောက်အောင် စိတ်နာနေပါတယ်။
မိဘက မွေးလို့ကျွေးလို့ လူဖြစ်လာကြတာပါကျွန်တော်တို့ သွေးမတော် သားမစပ် သူ စိမ်းတွေတောင် ကိုယ့်မိဘ အဖိုးအဖွားအရင်းလို စောင့်ရှောက်နိုင်သေးတာ။
သားသမီးအရင်းတွေက မိဘကို အသက်ကြီးလာလို့ ဘာမှ မလုပ်ပေးနိုင်တော့တဲ့အခါ လူပိုလို သတ်မှတ်ပြီး ငြိုငြင်ကြတာ ဖြစ်သင့်သလား…။
Credit
zawgyi
သမီးနဲ႔သားမက္ ေပါင္းၿပီးလမ္းေဘးတြင္ စြန႔္သြားခံရတဲ့ (၈၅) ႏွစ္အရြယ္အေမအို
သနားစရာသတင္းပါ သမီးအရင္းနဲ႔ သားမက္ကိုယ္တိုင္ ကားဝင္းမွာ လာစြန႔္ပစ္သြားတဲ့ အသက္(၈၅)ႏွစ္ အဖြားအား ျမဆည္းဆာမွ ေခၚယူေစာင့္ေရွာက္လိုက္တယ္လို႔ သိရွိရပါတယ္။
ဒီျဖစ္စဥ္ကို ပရဟိတ ကိုဇင္မိုးမွ အခုလို ” စြန႔္ပစ္ခံ အဖြားနာမည္က – ေဒၚခင္ႀကိဳင္/အသက္ – (၈၅)ႏွစ္/ဇာတိက ေဝါၿမိဳ႕နယ္ ဆတ္သြားကုန္းရြာကပါတဲ့ … သားသမီး (၅)ေယာက္ရွိပါတယ္။
လက္ရွိ စြန႔္ပစ္တဲ့ သမီးက အႀကီးဆုံးသမီးတဲ့ ေမာ္လၿမိဳင္ကားဝင္းမွာလာခ်သြားတာက သားမက္ ကိုယ္တိုင္ သား(၃)ေယာက္က သူ႔ဟာနဲ႔သူ ေနၾကၿပီး
လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္ေလာက္ထဲ က ရြာက အလုပ္လုပ္မယ္ဆိုၿပီ ထြက္သြားကတည္းက ေသသလား ရွင္သလား မသိပဲ ဘာအဆက္အသြယ္မွ မရေတာ့ဘူးတဲ့
သမီးငယ္ကေတာ့ ထိုင္းဘက္မွာ အလုပ္လုပ္မယ္ဆိုၿပီးထြက္သြား ကတည္းက ေသသလား ရွင္သလားမသိပဲ ဘာအဆက္အသြယ္မွ မရေတာ့ဘူးတဲ့
အဖြားရဲ့ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ဦးထြန္းၾကင္ကလည္း လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္ေလာက္ ကတည္းက ေသဆုံးသြားတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။
ေနတာက သမီးႀကီးနဲ႔ သားမက္အိမ္မွာပဲ ကပ္ေနရင္း ဘာမွ မလုပ္နိုင္ မကိုင္နိုင္ ေတာ့တဲ့ အခ်ိန္မွာ ၿငိဳျငင္မႈကိုခံလာရၿပီး ေန႔တိုင္းလိုလို ေမာင္းခ်ခံေန ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ေနာက္ဆုံး သမီးနဲ႔သားမက္က အဖြားကို”သမီးငယ္ ယိုးဒယားဘက္က ျပန္ေရာက္လာတယ္ၾကားတယ္ သူ႔ဆီသြားပို႔မယ္”ဆိုၿပီး ေခၚခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
အဖြားက ဒုကၡေရာက္မယ္မွန္း သိေတာ့ မသြားခ်င္ဘူး မလိုက္ဘူး အတင္းျငင္းေပမဲ့ သားမက္ျဖစ္သူက လိုင္းကားနဲ႔ အတင္း တင္ေခၚလာတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။
လမ္းမွာ ထမင္းစားနား ကားရပ္ေတာ့လဲ အဖြားကို ဘာမွမေကၽြးပဲ ကားထဲသာ တံခါးပိတ္ထားၿပီး သူ႔ဟာသူ ထမင္းဆင္းစားပါတယ္တဲ့။
အဖြားက ဗိုက္ဆာလြန္းလို႔ ေအာ္ေတာ့ ေဘးနားက လူေတြက သနားၿပီး မုန႔္ေတြ ဘာေတြ ေကၽြးမွ စားရတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။
ေနာက္ဆုံး ေမာ္လၿမိဳင္ ကားဝင္းေရာက္ေတာ့ အဖြားက ငါ့ကို ဘယ္မွ မပို႔ပါနဲ႔ေတာ့။ နင္တို႔အႀကံ ငါသိတယ္။ ေဝးေဝးမပို႔ပါနဲ႔။ ငါပဲဒုကၡ ေရာက္မယ္။
ေမာ္လၿမိဳင္က ဘိုးဘြားရိပ္သာ တခုခုမွာ ထားေပးပါဆိုၿပီး ေတာင္းပန္ေတာ့လဲ အတင္းဖမ္းခ်ဳပ္ၿပီး ေခၚတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။
အဖြားက ငိုၿပီး အတင္းေအာ္ေနေတာ့ ဒီေနရာမွာ ေသခ်င္လဲ ေသခ်င္တဲ့ေနရာသာ ေသ ရြာကိုေတာ့ တသက္လုံး ျပန္မလာနဲ႔ … သားသမီးေတြ ရွိလားေမးရင္
ေသၿပီးလို႔ ေျပာဆိုၿပီး အဖြားရဲ့ ပစၥည္းေတြအားလုံးျပန္ယူသြားကာ အဖြားကိုေတာ့ကားဝင္းထဲ ပစ္ခ်သြားတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ အဖြားမွာ ဘာပစၥည္းမွ မပါလာပါဘူး။
အဖြားက ကားဝင္းထဲ ေရာက္ၿပီးၿပီးျခင္း ရဲကို သြားတိုင္ေသးတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ရဲက အဖြားရဲ့သားမက္ကို လိုက္ရွာၾကေပမဲ့ မေတြ႕ေတာ့ ပဲ လြတ္သြားပါတယ္။
အဖြားရဲ့ သတင္းကို ပထမေန႔က ကၽြန္ေတာ့္ဆီ ဖုန္းဆက္ေျပာၾကပါ ေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ သားသမီးေတြ ရွိေနရင္ သားသမီးေတြနဲ႔ အရင္ ဆက္သြယ္ေပးပါ။
သူတို႔ရဲ့ ခြင့္ျပဳခ်က္ ရရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရိပ္သာက ေစာင့္ေရွာက္ေပးနိုင္ပါတယ္။ ကိုယ္က ေစာင့္ေရွာက္ၿပီးမွ သားသမီးေတြ ျပသာနာ လာရွာရင္
ရွင္းရခက္ေၾကာင္း ေျပာဆိုၿပီး အဖြားရဲ့ ေနရပ္ကို ျပန္ပို႔ၿပီးမွ လိုက္စုံစမ္းေပးပါ့မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ ေျပာခဲ့ လမ္းညႊန္ခဲ့ပါေသးတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ တကယ္ဒုကၡေရာက္ၿပီး ခိုကိုးရာမဲ့တဲ့အဖိုးအဖြား ေတြကိုသာ ဦးစားေပး ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ ရည္ရြယ္ထားတဲ့အတြက္ မူအတိုင္း အရင္သြားရမွာပဲေလ။
ျဖစ္စဥ္ေတြ ကိုယ္က သိေသးတာမွ မဟုတ္တာ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအဖြားက ကားဝင္း ဆိုင္ကယ္ဂိတ္ ရဲကင္း ေနရာစုံသာ ေရာက္သြားတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ေျပာသလို ဘယ္သူမွဟုတ္တိ ပတ္တိ မကူညီၾကပါဘူး။ ေနာက္ဆုံး ေမာ္လၿမိဳင္ဘူတာႀကီးမွာ ေရာက္ရွိေနၿပီး အဖြားရဲ့ က်န္းမာေရးအရ
ကူညီသူေတြအခ်ိဳ႕က းခန္းပါ ျပေပးေနရတယ္လို႔ ၾကားရပါတယ္။ သနားတဲ့သူေတြက အဖြားကို ပိုက္ဆံေလးလႉ မုန႔္ဝယ္ေကၽြး ထမင္းေကၽြးၾကတယ္လို႔ ၾကားလာရ ပါတယ္။
ေဆးခန္းျပေပးၿပီး ဘူတာမွာ ျပန္လာပို႔ထားၾကေတာ့ ရာသီဥတုကလဲ ေအး။ အဖြားကလည္း ေလတျခမ္း ျဖတ္ထားဖူးတဲ့ အေန အထားရွိ ေတာ့
ဘူတာရဲ့တမံတလင္းနဲ႔ ဘယ္လိုမွ အဆင္ေျပမွာ မဟုတ္ပါဘူး အဖြားရဲ့ အေနအထားကိုၾကည့္ၿပီး ရထားရဲတပ္ဖြဲ႕မွ တပ္ခြဲမႈးကိုယ္တိုင္ လည္း
ေမာ္လၿမိဳင္ RESCUE အဖြဲ႕ကို ေဆး႐ုံပို႔ေပးဖို႔ ထပ္အကူအညီ ေတာင္းလာေတာ့ေနာက္ဆုံး ျမဆည္းဆာဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲနရိဒၵ(ဦးဇင္းေက်ာက္ဆည္) နဲ႔
ကၽြန္ ေတာ္တို႔ အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္ေတြ ကိုယ္ တိုင္ ဘူတာကိုသြားၿပီး အဖြားရဲ့ ျဖစ္စဥ္နဲ႔ အေၾကာင္းအရာေတြကို စီစစ္စုံစမ္းၿပီး “ျမဆည္းဆာ”ရဲ့
ေအးၿငိမ္းတဲ့ ရင္ခြင္မွာ ေစာင့္ေရွာက္ထားလိုက္ပါၿပီး အဖြားရဲ့ ဘဝ ေအးခ်မ္းပါၿပီး သူ႔သားသမီးေတြအေၾကာင္း သူ႔ေရွ႕မွာ မေျပာရဲေလာက္ေအာင္ စိတ္နာေနပါတယ္။
မိဘက ေမြးလို႔ေကၽြးလို႔ လူျဖစ္လာၾကတာပါကၽြန္ေတာ္တို႔ ေသြးမေတာ္ သားမစပ္ သူ စိမ္းေတြေတာင္ ကိုယ့္မိဘ အဖိုးအဖြားအရင္းလို ေစာင့္ေရွာက္နိုင္ေသးတာ။
သားသမီးအရင္းေတြက မိဘကို အသက္ႀကီးလာလို႔ ဘာမွ မလုပ္ေပးနိုင္ေတာ့တဲ့အခါ လူပိုလို သတ္မွတ္ၿပီး ၿငိဳျငင္ၾကတာ ျဖစ္သင့္သလား…။
Credit
