ညီေလး မင္းစာေမးပြဲ ေအာင္တယ္ေလကြာ😥
(#ဟိုအရင္ တစ္လေလာက္က ျဖစ္သြားခဲ့တဲ့ေဝွခါ ေျမစာပုံၿပိဳတဲ့ အထဲ ပါသြားခဲ့တာပါ)
ရင့္နင့္ဖြယ္ ဇာတ္လမ္း
မိုးက မသည္းေပမဲ့ တစ္စိမ့္စိမ့္ ရြာေနသည္ ။ဘယ္လို ျဖစ္မွန္းမသိ ေမွာ္ထဲ သြားရမွာ စိတ္ေလးေနမိသည္
အိပ္ယာထဲမွ ကိုႀကီးကိုလည္း သနားမိသည္ ။ ကိုႀကီးက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမာင္ႏွမေတြကို ငဲ့ကာ ေက်ာင္းထြက္ၿပီးး ေမွာ္ထဲ အရင္ ေရာက္ႏွင့္သူ ။ ခုေတာ့ ေဆးသမား ျဖစ္ေနရွာၿပီေလ ။
ေမွာ္ထဲက မသြားလို႔ မျဖစ္ ၊ ပိုက္ဆံရွာရမည္။ ကိုႀကီးကိုလဲ ရြာျပန္ေခၚၿပီးး ေဆးျဖတ္ေပးခ်င္သည္။ အိမ္က ညီနဲ႔ ညီမေလးတြက္ ေက်ာင္းစရိတ္က ရွိေသးသည္ ။
ကိုဗစ္ ကပ္ေရာဂါေၾကာင့္ အိမ္မွာလဲ ၾကပ္တည္း ေနတာ ကၽြန္ေတာ္ သိသည္ ။ ခုရက္ပိုင္းး ေက်ာက္ေကာင္းေတြက ရေနေတာ့ လက္လြတ္ မခံခ်င္ ။ ေကာ္ဖီမစ္ တစ္ခြက္ ေသာက္ၿပီးး သြားမည္ဟု ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။
“ဂြမ္းး.”႐ုတ္တရက္ ဆိုသလိုပဲ ကၽြန္ေတာ္ ေကာ္ဖီမစ္ခြက္ေလး မေတာ္တဆ က်ကြဲသြားသည္ ။ စိတ္ေလးေနရတဲ့ ၾကားထဲ ခြက္ေလးကြဲသြားေတာ့ အိမ္ကမိသားစုတြက္ စိတ္ပူမိ၏ ။ အေမေနမွ ေကာင္းရဲ့လားး ။
ဖုန္းနံပါတ္ေတြ စီသို႔ လက္ကေလး အလိုလို ေရာက္မိသား ျဖစ္သြားသည္။” ဟဲလို အေမ. သားး”” အေမ ေနေကာင္းလား”
အေမက ေနေကာင္းေၾကာင္းးး သားတို႔ ညီအကို ႏွစ္ေယာက္ အျမန္ျပန္လာဖို႔ အေၾကာင္းနဲ႔ ေဗဒင္ ေမးၾကည့္တာ …သား ဇာတာ မေကာင္းး ေၾကာင္းး ရြာမွာ မရွိ… ရွိတာ လုပ္စားမယ့္ အေၾကာင္း တတြတ္တြတ္မွာသည္။
” သားး ဒီတစ္ေက်ာ ရွာၿပီးရင္ ျပန္လာမွာ အေမရဲ့”” ဘာမွ စိတ္မပူနဲ႔ေနာ္ အေမ ၊ သားေကာ ကိုႀကီးေကာ အတူတူ ျပန္လာမွာ “အေမက ငိုေနသည္။
အေမနဲ႔ ဆက္ေျပာနိုင္စြမ္း မရွိတာနဲ႔ ညီေလးနဲ႔ ညီမေလး ကို ဖုန္းေပးခိုင္းလိုက္သည္ ။ ညီေလးက ဂိမ္းကစားဖို႔ ဖုန္းဝယ္ေပးဖို႔ႏွင့္ ညီမေလးက စက္ဘီး ပူစာသည္ ။
ကိုႀကီးျပန္လာရင္ ဝယ္ေပးမယ္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းး ေျပာၿပီးး ညီေလး ညီမေလးအား အာဘြား ေပးခဲ့ ေသးသည္။အိပ္ယာထဲမွ ကိုႀကီးကို -” ကိုႀကီးး ညီေလးး ေမွာ္ထဲ သြားေတာ့မယ္ေနာ္”ကိုႀကီးက ညီေလးး နားပါဦးလားဆိုၿပီး လွမ္းေျပာေသးသည္ ။ နားမရဘူးး ကိုႀကီးေရ ဒီရက္ပိုင္း ေက်ာက္ေကာင္းေတြ ထြက္ေနၿပီေလ ။ ဒီတစ္ေက်ာ ရွာၿပီးရင္ ညီေလးေကာ ကိုႀကီးေကာ အတူတူ ျပန္နားၾကမယ္လို႔ စိတ္ထဲက ေျပာမိသည္ ။ ! ေအာ္. ခ်စ္သူစီ စာပို႔ရအုံးမယ္ ။
ေမာနင္းးပါ ခ်စ္ ။ အကို ေမွာ္ထဲ သြားေတာ့မယ္ေနာ္ ။ၾကည့္စမ္းး ေကာင္မေလးး ခုထိ မနိုးေသးဘူးး အိပ္ပုတ္ ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ့္ေကာင္မေလးကို အရမ္းခ်စ္တာ ။ သူကလဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်စ္တယ္ ။
” သူငယ္ခ်င္းေရ သြားရေအာင္”သူငယ္ခ်င္းအား ေအာ္ေခၚရင္းး သူငယ္ခ်င္းး ႏွစ္ေယာက္ အတူ ထြက္ခဲ့ သည္ ။ေမွာ္ထဲ ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေနာက္က် ေနၿပီ ။ ဒီေနရာ က ေက်ာက္လဲရ ေက်ာက္ေကာင္းလဲ ထြက္ဆိုေတာ့ ေအာက္ထဲမွာတင္ လူ ႏွစ္ရာ ေက်ာ္ေလာက္ ေရာက္ႏွင့္ေနၿပီ ။မိုးကလဲ ရြာေကာင္းတုန္းး ။ သူငယ္ခ်င္းး ႏွစ္ေယာက္ အိမ္မက္ကိုယ္စီျဖင့္ တြင္းထဲသို႔ ဆင္းးရွာတုန္းး
ထိုအခ်ိန္တြင္….. ” ေျပးေဟ့! ေျပး ေျပး”ဆိုတဲ့ အသံ…. သဲ့သဲ့ ၾကားလိုက္မိသည္ ။
” ေဟးးး အားဒီ …ဒီေန႔ ေက်ာက္ေတြ အမ်ားႀကီးး ရတယ္ဟ ” လို႔ သူငယ္ခ်င္းကို ေအာ္ေျပာမိသည္။ သူငယ္ခ်င္းကလဲ သူလဲ ရေၾကာင္း လက္မေထာင္ျပသည္ ။ ေမွာ္ထဲက လူ ႏွစ္ရာေက်ာ္ အကုန္လုံးး အျပဳံးေလးေတြ ကိုယ္စီျဖင့္ ။ သူငယ္ခ်င္း အားဒီက လွမ္းေအာ္ေသးသည္ ။ ” ငါတို႔ ေလာ္ပန္းျဖစ္ၿပီကြ” လို႔ကၽြန္ေတာ္လဲ ဒါေလးက အေမ့တြက္ ေက်ာက္စိမ္းလက္ေကာက္ေလးး ၊
ဒါေလးက ခ်စ္သူတြက္ လည္ဆြဲသီးေလး ဆိုၿပီးး သက္သက္ဖယ္ထားၿပီး အရမ္းေပ်ာ္ေနမိၿပီ ။ရသင့္သေလာက္လဲ ရၿပီးပီမို႔ သူငယ္ခ်င္းအားး ေခၚကာ ျပန္ခဲ့ၾကၿပီ ။ မိုးက မသည္းေပမယ့္ တစ္စိမ့္စိမ့္ က်တုန္းးး ေရွ႕မွာ ငိုသံ သဲ့သဲ့ ၾကားေနရသည္။ အနားနီးလာေတာ့ ငိုသံကို ပီျပင္စြာၾကားလာရသည္ ။ ငိုသံက…. ” ကိုႀကီးး ငိုသံ ၊ ကိုႀကီးး ငိုသံ “ကၽြန္ေတာ္ ကိုႀကီးအား စိတ္ပူစြာျဖင့္ အေျပးအလႊား သြားမိ၏
ကိုႀကီးသည္ ႐ုပ္အေလာင္းး တစ္ခုအားး ဖတ္ငိုေနသည္ ။ ေဘးမွာ သူငယ္ခ်င္းး အားဒီ ရဲ့ ႐ုပ္အေလာင္းး ။ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ….ကိုႀကီး ဖတ္ထားသည္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ ျဖစ္ေနသည္ ။” အာ! ဘာေတြလဲ ဘာေတြလဲ”သူငယ္ခ်င္း အားဒီက ကၽြန္ေတာ့ လက္ကေလး ဆုတ္ကာ လာေျပာသည္ ။
” ငါတို႔ ပါသြားၿပီ” တဲ့ ။ကၽြန္ေတာ္ အသံမထြက္နိုင္ေအာင္ပင္ အလြန္ဝမ္းနည္းး သြားမိ၏ ၊ ဒူးေထာက္ကာ ရွိုက္ႀကီးး တငင္ငင္ ငိုေနမိ သည္ ။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ေလာပန္းေလာင္း အိမ္မက္ေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္ၿပီလဲ ။
ဒါဆို …ဒီေက်ာက္စိမ္းေတြက ငါတို႔ အရိုးေတြေပါ့ ။ ငါတို႔ အရိုးေတြေပါ့ ။ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ရည္ေတြ ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္က်ကာ ေက်ာက္စိမ္းတုန္းေတြကို ဦးတည္ရာမဲ့ လြင့္ပစ္ေနမိသည္ ။ ” ဒါ ေက်ာက္စိမ္းေတြ မဟုတ္ဘူးး အရိုးေတြ အရိုးး ေတြ” ဟု ပါးစပ္ကလဲ ေျပာမိေသးသည္ ။လြင့္ပစ္သည့္ ေက်ာက္စိမ္းတုန္းေတြထဲမွာေတာ့ အေမတြက္ လက္ေကာက္ လုပ္ေပးရန္ႏွင့္ ခ်စ္သူတြက္ လည္ဆြဲသီးေလး မပါ ။
ကိုႀကီးး ကၽြန္ေတာ့ ႐ုပ္အေလာင္းး ဖတ္ကာငိုတုန္းး ။ အႏၲယ္ ရာယ္ မ်ားမွန္းသိရဲ့နဲ႔ ဘာလို႔ လိုက္လာတာလဲ ညီေလးရယ္တဲ့ ။ ညီေလး ကိုႀကီးေနာက္ လိုက္လာလို႔ ဒီလို ျဖစ္ရတာတဲ့ ။ကၽြန္ေတာ္ ကိုႀကီးေဘးနား ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္သည္။
ကိုႀကီးရယ္….ေသမင္းနဲ႔ နီးမွန္း သိေပမယ့္အိမ္မက္နဲ႔လဲ နီးတာမို႔ညီေလးး ဒီလမ္းကို ေရြးျခယ္မိတာပါ။ စြန္႔ပစ္ ေျမဇာပုံ ဆိုတာမၿပိဳ လဲ ေအာင္ ထိန္းထားရတဲ့အသက္ငင္ေနတဲ့ ေတာင္ တစ္ေတာင္ ဆိုတာညီေလးး သိပါတယ္ ။ ေရမေဆး ေက်ာက္တစ္တုံးဟာအရိုးေယာင္ ေဆာင္ထားတဲ့အသားတုံးး တစ္တုံးး ျဖစ္နိုင္တယ္ ဆိုတဲ့ေရမေဆး သမားေတြရဲ့ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ညီေလးး လာခဲ့တာပါ ။
အမွိုက္ပုံေပၚက ေခြးေတြ ဟာစားႂကြင္းစားက်န္ ရွာရသလို ေျမဇာပုံ ေပၚက ညီေလးတို႔ ဘဝဟာလည္းေက်ာက္ႂကြင္းေက်ာက္က်န္ ရွာရမွာပဲ အကို။ေသမင္းနဲ႔ နီးေပမယ့္အိမ္မက္နဲ႔လဲ နီးတာမို႔ညီေလးး ဒီလမ္းကိုေရြးခဲ့ မိတာပါ ကိုႀကီးရယ္ ။ ကိုႀကီးးေဘးမွာ ဒူးေထာက္ၿပီးး ကၽြန္ေတာ္ ေျပာေနမိသည္ ။
ဒါေပမယ့္ …..ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာေတြ ကိုႀကီးမၾကား နိုင္ေတာ့ ပါ ။
ကၽြန္ေတာ့္ ႐ုပ္အေလာင္း ေဘးမွ အန္တီႀကီးက သူ႔သား အေလာင္းအားး ေဖြ႕ဖတ္ကာ” သားးး အေဖေကာင္း အေမေကာင္းး ရွာေနာ္”” သားးး အေဖေကာင္း အေမေကာင္း ရွာေနာ္”” ေနာင္ဘဝ အေမတို႔ဆီျပန္မလာနဲ႔ေတာ့ ေနာ္”တဲ့။ကၽြန္ေတာ္ အလြန္ ဝမ္းနည္းသြားမိသည္။ အေမ့ကိုလဲ သတိရမိ သြားသည္။
အေမ…သား သတင္းၾကားရင္အေမ မငိုနဲ႔ ေနာ္ ။လယ္ေတြသိမ္းလို႔ ဆႏၵ ျပရင္းးေထာင္ထဲ ေရာက္ေနတဲ့ အေဖ့ကိုလဲ ေျပာေပးပါ ။သား သတိရပါတယ္လို႔ ။သားကို ဒီအရြယ္ထိ ျပဳစုၿပိဳးေထာင္ေပးတဲ့အေဖ အေမ တို႔ ေက်းဇူးကိုမေမ့ပါဘူးးးသား ျပန္လာခဲ့မယ္ေနာ္ အေမ ။သားကို မႏွင္ပါနဲ႔ ေနာ္ ။ေနာ္ အေမ. ေနာ္ ။သားေျပာတာေတြ အေမၾကား နိုင္ပါေစေနာ္ ။
ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ငိုေနမိမွန္းး မသိ ။ သူငယ္ခ်င္းက ပခုံးေလး လာပုတ္မွ သတိရမိသည္ ။အခုေတာ့ ….လြမ္းေရးထက္ ဝမ္းေရးခတ္မို႔ ခ်စ္သူနဲ႔ လဲ ဘဝျခားခဲ့ၿပီ ။ ေတာင္တန္းေတြလည္း ေပ်ာက္ခဲ့ၿပီ ဥ႐ုေခ်ာင္းႀကီးလည္းေႏွာက္ခဲ့ၿပီ၊စမ္းေခ်ာင္းေတြလည္းေပ်ာက္ကုန္ၿပီေလ။ ေသေဘးကို ေျခဖ်ားမွာထား ေရမေဆးရွာစားေနရတဲ့ ဘဝေတြ….ခဗ်ားတို႔ကေတာ့ေရျခားေျမျခားအေနျခားတဲ့ေကာင္ေတြနဲ႔ေဝစားေနၾကတာ၊လိုျခင္တာဘဲသိၿပီး..ေပးရေကာင္းမွန္းမသိတဲ့လူတစ္စုေၾကာင့္ ေတာင္တန္းေတြလည္း ေရကန္ျဖစ္ကုန္ပါပီေလ၊
မထူးေတာ့ပါဘူး ….တေန႔ေတာ့ထူးျခားရမွာပါေလဆိုတဲ့ ေရမေဆးေတြဘဲ ေျမစာပင္ ျဖစ္ခဲ့ရေလၿပီ။ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႐ုပ္အေလာင္းမ်ားကို ကူညီ ကယ္ဆယ္ေပးေသာ ျမန္မာနိုင္ငံ မီးသက္တပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ားး ၊ပရဟိတအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ ဘဝတူ ေရမေဆး သမားမ်ားကို ေက်းဇူးး အထူးတင္ပါတယ္လို႔ တမလြန္ကေန ေျပာပါရေစ ။
ဘယ္အခ်ိန္ထိ ေတြေဝေနမိမွန္း မသိ ။ သူငယ္ခ်င္းက ပုံးခုံးေလး လာဖတ္ၿပီး ေျပာမွ သတိရမိသည္ ။ ငါ့တို႔ေတြ ကိုယ့္အရိုး ကိုယ္ ျပန္တူးေနတဲ့ဘဝ ႀကီးကေန လြတ္ခဲ့တာေပါ့ ကြာ တဲ့ ။ ကၽြန္ေတာ္ ရွိုက္သံ တစ္ခ်က္ ထြက္ လာမိသည္ ။
” ဟုတ္တယ္ ငါ ကို႔အရိုး ကိုယ္ျပန္တူးတဲ့ ဘဝက လြတ္ခဲ့တာ “ကိုယ့္အရိုးး ကိုယ္ျပန္တူးးတဲ့ ဘဝက လြတ္ခဲ့တာေဟ့လို႔ …ဖားကန္႔တခြင္လုံးး ၾကားေအာင္ ေအာ္လိုက္မိသည္ ။
ေၾသာ္
ဒါ ဒို႔ျပည္
ဒါ ဒို႔ေၿမ ေလ ။
ရတုကဗ်ာ
🚀သံပါးစပ္
5.7.2020
စိတ္မေကာင္းျခင္းမ်ားစြာနဲ႔ပါညီေလးတို႔ေရ..ေကာင္းရာဘုံဘဝေရာက္ပါေစ
