မစိုးအိမွန် ယနေ့မနက် ၆ နာရီအချိန်မှာ ဆုံးပါးသွားပါပြီ…ထမင်းမစား၊ ဆေးမသောက်နဲ့ နေလာခဲ့တဲ့သူမ ပိန်ချုံးပြီး မပုံ့ရေ မရတော့ဘူးလို့ ပြောကြပေမဲ့ ဆေးရုံတင်ပေးခဲ့တယ်…
ဆေးရုံ ၇ ရက်လောက်တက်၊ သွေးတွေသွင်းနဲ့ ဆင်းလာတော့ ပြန်ကောင်းမယ်တောင် ထင်ထားခဲ့တာ…ခုတော့ ဆုံးသွားရှာပြီတဲ့…..
ပုံ့ကိုတွေ့ရင်လေ..”..ပုံ့ပုံ့…ပုံ့ပုံ့ ဝတ်တဲ့ ဂါဝန်လေး ပေးနော်၊ ပုံ့ပုံ့ စိုးအိမွန်လေ အမေနဲ့နေချင်လို့ အမေ့ကို ရှာပေးနော်…
ပုံ့ပုံ့ စိုးအိမွန်က အေးတဲ့နေရာနေချင်တာ၊ ပုံ့ပုံ့ စိုးအိမွန်ကို စိတ်ကျန်းမာရေးဆေးရုံ မပို့ပါနဲ့နော် စိုးအိမွန် အခုကောင်းနေပြီ…ပုံ့ပုံ့ စိုးအိမွန်ကိုလေ အဖွားတွေနဲ့ အတူထားပေးနော်…”..ပုံ့ပုံ့၊ ပုံ့ပုံ့ နဲ့ ပူဆာလိုက်တာ…
ပြောချင်တာတွေပြောပြီးရင်လဲ လက်အုပ်လေးချီလို့…”…ပုံ့ပုံ့ မကြီးပြောတာ အမှားပါရင် စိတ်မဆိုးနဲ့နော်၊ ကန်တော့တယ်နော်၊ပုံ့ပုံ့တို့က သူတော်ကောင်းလေ…
အဲ့ဒါ မကြီးက သေရင် ခွေးပြိတ္တာမကြီး ဖြစ်မှာစိုးလို့ နော်…ပုံ့ပုံ့ စိတ်မဆိုးနဲ့နော်…” ပုံ့က ငယ်တယ် အဲ့လို မလုပ်ပါနဲ့ဆိုလဲ မရဘူး…ခွေးပြိတ္တာမကြီး ဖြစ်မှာစိုးလို့တဲ့လေ ကန်တော့နေရော…
စိတ်ကျန်းမာရေး မကောင်းသူလဲဖြစ်ပြန်၊ ကူးစက်ရောဂါလဲရှိပြန်၊ လစ်ရင်လဲ ထွက်ပြေးပြန်၊ စိတ်ဖောက်လာရင်လဲ တအားကြမ်းပြန်ဆိုတော့ သေတဲ့အထိ သူနေချင်သလို အဖွားတွေနဲ့ ရောထားလို့ မရခဲ့ဘဲ သီးသန့်အခန်းလေးထဲမှာဘဲ နောက်ဆုံးအချိန်ကို ဖြတ်သန်းခဲ့ရရှာတယ်…
စိတ်ဒဏ်ရာ၊ လူဒဏ်ရာတွေနဲ့ ဒီဘဝ၊ ဒီခန္ဓာကိုယ်ကြီးကို ထားခဲ့ပြီး ဘဝအသစ်တစ်ခုကို စိတ်သစ်လူသစ်နဲ့ စတင်ပါတော့ အမရေ….
ငယ်ငယ်တုံးက အဘိုးအဖွားတွေကို ကန်တော့တဲ့အခါ ပုံ့တို့ ပေါ့ပေါ့တန်တန်ဘဲ ပေးတဲ့ဆုနဲ့ ပြည့်ပါစေလို့ ပြန်ပြောခဲ့တဲ့ ဆုတောင်းလေးကို…
အခု ပုံ့ရဲ့ ပြုခဲ့ဖူးတဲ့ ကုသိုလ်တွေကို တိုင်တည်ပြီး မစိုးအိမွန်အတွက် လေးလေးနက်နက် ဆုတောင်းပေးပါရစေ….
“…နိဗ္ဗာန်မရောက်မှီ သံသရာမှာ ကျင်လည်ရသည့် ဘဝတိုင်း မိကောင်း ဖကောင်း၊ ဘိုးကောင်း ဖွားကောင်း၊ လင်ကောင်း သားကောင်း၊ ဆွေကောင်း မျိုးကောင်းတို့နဲ့သာ ဆုံတွေ့ရပြီး၊ လောကီအကျိုး၊ လောကုတ္တရာအကျိုးကို သယ်ပိုးနိုင်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်ပါစေ…မစိုးအိမွန်ရေ…”
ဘဝမှာ ပညာ၊ ဥစ္စာ၊ အလှတရား ဘယ်လောက်ပဲ ပိုင်ဆိုင်ထား ပိုင်ဆိုင်ထား လောကဒဏ်ကို တရားနဲ့ မဖြေနိုင်သရွေ့တော့ ဒီလိုဘဝ၊ ဒီလိုအဆုံးသတ်တွေဘဲ ဖြစ်လာကြလိမ့်မယ်လို့ မစိုးအိမွန်က သူ့ဘဝကိုရင်းပြီး ပြသွားသလိုပါဘဲ…သွားနှင့်အုံးတော့ မစိုးအိမွန်ရေ….
Credit thinn shwe zin hlaing
