က်ေတာ္တို႔ စားသံုးသူ ျပည္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ဂ်င္းထည့္ခံေနရျပီလဲဆိုတာ ဖတ္သာၾကည့္ေတာ့…

ေခတ္ကိုက လက္ဖက္ၫႊန္​႔ဆိုၿပီး ရာဘာရြက္​အၫႊန္​႔ေတြကို ခ်ဥ္ငံစပ္လုပ္​မပုပ္ေဆးေတြထည္​့ ဆီစိမ္

ပုလင္းနဲ႔ပိတ္​ၿပီး တံဆိပ္ကပ္လိုက္ရင္​တဆယ္သား ၃၀၀တန္ရာဘာၫႊန္႕​ေတြကတပုလင္း ၆၀၀၀တန္​နာမည္ႀကီးလက္ဖက္ၫႊန္​႔ ​ေတြျဖစ္​သြားတဲ့​ဂ်င္း​ေခတ္​

(လဖက္​စစ္​ မစစ္​ခြဲခ်င္​ရင္​ Leave margin entire ျဖစ္​မျဖစ္​နဲ႔ခြဲရတယ္​လဖက္​ ရြက္​အစစ္​ရဲ႕ အနားသတ္က ႏွင္းဆီရြက္လိုအထစ္အထစ္ေလးေတြပါၿပီး

ရာဘာရြက္​က အနားသတ္ေျပာင္ေခ်ာေနတယ္…လက္ဖက္ပင္​ ကိုယ္တိုင္စိုက္ခဲ့လို႔ကိုယ္တိုင္ခူးခဲ့လို႔အကုန္သိေနေပမဲ့လဲ လက္ဖက္ဝယ္တယ္​ဆိုတာမ်ိဳးက ​

ေ႐ွာက္ရြက္ဝယ္သလို တၫႊန္​႔ခ်င္းၾကည္​့ပီးဝယ္လို႔မွမရတာဆိုေတာ့တရြက္​ခ်င္းျဖန္​႔မၾကည္​့ႏိုင္သေရြ႕ေတာ့ခံေပါ့႐ွင္​)

ေခတ္ကိုကပုစြန္​အသားငါးဖယ္အသား တစက္ေလးမွေတာင္မပါပဲ ထမင္းေတြခ်ည္း ခ်ဥ္ေအာင္လုပ္​ေရခဲမုန္​႔ဖာလူဒါ​ေတမွာသံုးတဲ့ ပန္းေရာင္ေဆးေလးဆိုးၿပီး

အေတာင့္လိုက္​ ဖက္ရြက္ေတနဲ႔ထုပ္္လို္က္ရင္​ ပုစြန္ခ်ဥ္​ ငဖယ္ခ်ဥ္ဆိုၿပီး ထမင္းအခ်ဥ္​ အသိုး​ေဆးဆိုး​ေတြကို တထုပ္၃၀၀၀ဝယ္​စားရတဲ့​ဂ်င္းေခတ္

ေခတ္ကိုက ႂကြက္ေတြ တီေကာင္ေတြ ​ေႁမြေတြ အကုန္ေရာႀကိတ္ၿပီး ၾကက္အူေခ်ာင္း ငဖယ္ေခ်ာင္း ဂဏန္းေခ်ာင္း ပုစြန္အသားေခ်ာင္းဆိုၿပီး

တ႐ုတ္​က Packing လွလွနဲ႔သြင္းလာတာေတြကိုကိုးရီးယား အကင္ဆိုၿပီးမက္မက္​ေမာေမာႁကြက္သားစားေနၾကတဲ့​ဂ်င္းေခတ္

ေခတ္ကိုက တ႐ုတ္ႀကီးဖက္က ဇီးေစ့ ဇီးဆံေတြ​ေစ်းေကာင္းေပးဝယ္တယ္​ဆိုတာနဲ႔ဇီးဆံေတြထဲ အေဝရာေစ့ေတြ​ေရာၿပီးဂ်င္းထည္​့လို႔

စိတ္ၿငိမ္ေဆးေဖာ္ရတဲ့ ဇီးဆံက အေဝရာဆံေတဖစ္​ေနေတာ့ ေဆးကဘာအာနိသင္မွ မထက္မွ ေပါက္ေဖာ္​ႀကီးေတသိသြားၾကၿပီး ဇီးဆံေစ်းကြက္ပ်က္သြားရတဲ့ဂ်င္းေခတ္

ေခတ္ကိုက ​ေထာင္းရႀကိတ္​ရမွာ ပ်င္းတဲ့ အိမ္႐ွင္မေတြအတြက္ ငါးေျခာက္​မႈန္႔နဲ႔ ဖြဲမႈန္​႔ေရာထည္​႔ ပုစြန္​ေျခာက္မႉန္​႔ဆိုၿပီး ဖြဲမႈန္​႔ပင္လယ္ငါးမႈန္​႔​ေတြကို

တပိသာ ၃ေသာင္းဝယ္စားၾကတဲ့​ ဂ်င္းေခတ္….ေခတ္​ကိုက ပဲဆီစစ္စစ္မွစားတာ အညာပဲဆီမွ စားတာ ဘာတံဆိပ္မွစားတာ

ဘယ္လိုထားထား မခဲတဲ့ ပဲဆီမွစားတာဆိုတဲ့ အိမ္႐ွင္မေတြအတြက္​ စားအုန္းဆီ တစ္ေပပါထဲ အီလန္ဆပ္ျပာမႈန္​႔ တရာတန္တထုပ္ေဖာက္ထည္​့တညအိပ္အၿငိမ္စိမ္ထား

မနကမွ ကုန္​ေစ်းတန္းမွာ​ေရာင္းတဲ့ တ႐ုတ္ကသြင္းလာတဲ့ တဗူး ၁၃၅၀၀တန္​ပဲဆီအနံ ့ေလးနည္းနည္းထည္​့လိုက္တာနဲ႔

ဆပ္ျပာမႈန္​႔​ေတြေဖ်ာ္ထည္​့ထားတဲ့ တပိသာ၁၆၅၀တန္​ စားအုန္းဆီေတြက ဆပ္ျပာမႉန္​႔တန္ခိုးနဲ႔ ​ေရခဲေသတၱာထဲထည့္ရင္ေတာင္​မခဲေတာ့

ပဲဆီစစ္စစ္ဆိုၿပီး တပိသာ ၇၀၀၀ ေပးစားၾကတဲ့ ဂ်င္းေခတ္ (ေမၿမိဳ႕မွာ​ေနတုန္းက မန္းေလးထိဆင္း ကိုယ္​့မ်က္စိေ႐ွ႕မွာ ေျမပဲေတြကိုစက္ကဇလားႀကီးနဲ႔

အေပၚကႀကိတ္ၿပီး ဆီကန္ထဲက်လာတဲ့ ပဲဆီမွပိသာခြက္ႀကီးနဲ႔ ကိုယ္တိုင္ခပ္ၿပီးမ်က္စိေ႐ွ႕မွာ ႀကိတ္တဲ့ပဲဆီစစ္စစ္မွ မန္းေလးထိဆင္းၿပီး ဝယ္စားတာတို႔ ဘာတို႔ ဝံႂ့ကြားခဲ့ဖူးတယ္​…

တကယ္ေတာ့သူတို႔ကနဂိုထဲကဆီကန္ထဲမွာ စားအုန္းဆီ ၃ ပံု၂ ပံု ထည္​့ၿပီးသားဆိုတာ မသိခဲ့ေတာ့ ဂ်င္းေတထည္​့ခံရတာဆြာေလ)

ေခတ္ကိုက ငဇင္႐ိုင္းလို ငါးရံ႕လို ငါးမ်ိဳးဝယ္ရင္​အညႇီေတြခြၽဲေနမွ လတ္တယ္ထင္တဲ့ အိမ္႐ွင္မေတြအတြက္​ ​ေခါင္းေလ်ာ္တဲ့တေရာ္ရည္​ အခြၽဲေတြ ​ေလာင္းခ်နယ္ဖတ္ၿပီး

ပုပ္လို႔ပြလာလို႔ တပိသာ ၂၅၀၀ေလာက္​ပဲတန္တဲ့ ငဇင္႐ိုင္းေတြကို လတ္လြန္းလို႔ အညီွေတခြၽဲစိုေနတာဆိုၿပီး တပိသာ ၇၀၀၀ ​ေပးစားၾကတဲ့ ဂ်င္းေခတ္​.

ႏို႔မလိုင္​ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ေတြမွာ အိမ္သာသံုး တစ္သ်ဴးေတြကို ႏို႔ထဲထည္​့ႀကိဳၿပီး ေပ်ာ့ဖတ္ဖတ္​တစ္သ်ဴး​ေတြကို ႏို႔မလိုင္​ဆိုၿပီး တပြဲ ၃၀၀၀ထိ​ေပးစား​ေနရတဲ့ ဂ်င္းေခတ္

ေျပာရမယ္​ဆိုမ်ားႀကီး မ်ားႀကီးက်န္ေသးဒယ္​ဒါေတေ႐ွာင္မယ္ဆို ေ႐ွာင္ရင္း ေ႐ွာင္ရင္း စားစ်ာမ႐ွိဖစ္​တြားၾကမစိုးလို႔ ေစ်းသည္ေတြ ကုန္သည္​ေတြ

ထမင္းအိုးတုတ္နဲ႔ထိုးသလိုျဖစ္ေနမစိုးလို႔ ခုေလာက္နဲ႔ပဲ ေတာ္​ေသးပါၿပီ…ဒါေတ ဒါေတ႐ွိေနေသးသေရြ႔ ဒါေတ ဒီလိုေတ စားေနရသေရြ႔

ကင္ဆာ. ႏွလံုး. ​ေသြးတိုး .ဆီးခ်ိဳ.​ေက်ာက္ကပ္​.သိြဳင္းရြိဳက္​.​ေရာဂါေတ ​ေရာဂါေတ ​ေ႐ွာင္လို႔မရ ျဖစ္​​ေနၾကဦးမွာပါပဲ….

ေဒါင္းေလးေတြလဲ ေမြးလာၾကဦးမွာပါပဲ.​…ေဆးရံု ေဆးခန္း​ေတြလဲႀကိတ္ႀကိတ္တိုး စည္ကားေနၾကဦးမွာပါပဲေလ….Credit orginal writer

Unicode Version

ခေတ်ကိုက လက်ဖက်ညွှန်​့ဆိုပြီး ရာဘာရွက်​အညွှန်​့တွေကို ချဉ်ငံစပ်လုပ်​မပုပ်ဆေးတွေထည်​့ ဆီစိမ်

ပုလင်းနဲ့ပိတ်​ပြီး တံဆိပ်ကပ်လိုက်ရင်​တဆယ်သား ၃ဝဝတန်ရာဘာညွှန့်​တွေကတပုလင်း ၆ဝဝဝတန်​နာမည်ကြီးလက်ဖက်ညွှန်​့ ​တွေဖြစ်​သွားတဲ့​ဂျင်း​ခေတ်​

(လဖက်​စစ်​ မစစ်​ခွဲချင်​ရင်​ Leave margin entire ဖြစ်​မဖြစ်​နဲ့ခွဲရတယ်​လဖက်​ ရွက်​အစစ်​ရဲ့ အနားသတ်က နှင်းဆီရွက်လိုအထစ်အထစ်လေးတွေပါပြီး

ရာဘာရွက်​က အနားသတ်ပြောင်ချောနေတယ်…လက်ဖက်ပင်​ ကိုယ်တိုင်စိုက်ခဲ့လို့ကိုယ်တိုင်ခူးခဲ့လို့အကုန်သိနေပေမဲ့လဲ လက်ဖက်ဝယ်တယ်​ဆိုတာမျိုးက ​

ရှောက်ရွက်ဝယ်သလို တညွှန်​့ချင်းကြည်​့ပီးဝယ်လို့မှမရတာဆိုတော့တရွက်​ချင်းဖြန်​့မကြည်​့နိုင်သရွေ့တော့ခံပေါ့ရှင်​)

ခေတ်ကိုကပုစွန်​အသားငါးဖယ်အသား တစက်လေးမှတောင်မပါပဲ ထမင်းတွေချည်း ချဉ်အောင်လုပ်​ရေခဲမုန်​့ဖာလူဒါ​တေမှာသုံးတဲ့ ပန်းရောင်ဆေးလေးဆိုးပြီး

အတောင့်လိုက်​ ဖက်ရွက်တေနဲ့ထုပ််လို်က်ရင်​ ပုစွန်ချဉ်​ ငဖယ်ချဉ်ဆိုပြီး ထမင်းအချဉ်​ အသိုး​ဆေးဆိုး​တွေကို တထုပ်၃ဝဝဝဝယ်​စားရတဲ့​ဂျင်းခေတ်

ခေတ်ကိုက ကြွက်တွေ တီကောင်တွေ ​မြွေတွေ အကုန်ရောကြိတ်ပြီး ကြက်အူချောင်း ငဖယ်ချောင်း ဂဏန်းချောင်း ပုစွန်အသားချောင်းဆိုပြီး

တရုတ်​က Packing လှလှနဲ့သွင်းလာတာတွေကိုကိုးရီးယား အကင်ဆိုပြီးမက်မက်​မောမောကြွက်သားစားနေကြတဲ့​ဂျင်းခေတ်

ခေတ်ကိုက တရုတ်ကြီးဖက်က ဇီးစေ့ ဇီးဆံတွေ​စျေးကောင်းပေးဝယ်တယ်​ဆိုတာနဲ့ဇီးဆံတွေထဲ အဝေရာစေ့တွေ​ရောပြီးဂျင်းထည်​့လို့

စိတ်ငြိမ်ဆေးဖော်ရတဲ့ ဇီးဆံက အဝေရာဆံတေဖစ်​နေတော့ ဆေးကဘာအာနိသင်မှ မထက်မှ ပေါက်ဖော်​ကြီးတေသိသွားကြပြီး ဇီးဆံစျေးကွက်ပျက်သွားရတဲ့ဂျင်းခေတ်

ခေတ်ကိုက ​ထောင်းရကြိတ်​ရမှာ ပျင်းတဲ့ အိမ်ရှင်မတွေအတွက် ငါးခြောက်​မှုန့်နဲ့ ဖွဲမှုန်​့ရောထည်​့ ပုစွန်​ခြောက်မှူန်​့ဆိုပြီး ဖွဲမှုန်​့ပင်လယ်ငါးမှုန်​့​တွေကို

တပိသာ ၃သောင်းဝယ်စားကြတဲ့​ ဂျင်းခေတ်….ခေတ်​ကိုက ပဲဆီစစ်စစ်မှစားတာ အညာပဲဆီမှ စားတာ ဘာတံဆိပ်မှစားတာ

ဘယ်လိုထားထား မခဲတဲ့ ပဲဆီမှစားတာဆိုတဲ့ အိမ်ရှင်မတွေအတွက်​ စားအုန်းဆီ တစ်ပေပါထဲ အီလန်ဆပ်ပြာမှုန်​့ တရာတန်တထုပ်ဖောက်ထည်​့တညအိပ်အငြိမ်စိမ်ထား

မနကမှ ကုန်​စျေးတန်းမှာ​ရောင်းတဲ့ တရုတ်ကသွင်းလာတဲ့ တဗူး ၁၃၅ဝဝတန်​ပဲဆီအနံ ့လေးနည်းနည်းထည်​့လိုက်တာနဲ့

ဆပ်ပြာမှုန်​့​တွေဖျော်ထည်​့ထားတဲ့ တပိသာ၁၆၅ဝတန်​ စားအုန်းဆီတွေက ဆပ်ပြာမှူန်​့တန်ခိုးနဲ့ ​ရေခဲသေတ္တာထဲထည့်ရင်တောင်​မခဲတော့

ပဲဆီစစ်စစ်ဆိုပြီး တပိသာ ၇၀၀၀ ပေးစားကြတဲ့ ဂျင်းခေတ် (မေမြို့မှာ​နေတုန်းက မန်းလေးထိဆင်း ကိုယ်​့မျက်စိရှေ့မှာ မြေပဲတွေကိုစက်ကဇလားကြီးနဲ့

အပေါ်ကကြိတ်ပြီး ဆီကန်ထဲကျလာတဲ့ ပဲဆီမှပိသာခွက်ကြီးနဲ့ ကိုယ်တိုင်ခပ်ပြီးမျက်စိရှေ့မှာ ကြိတ်တဲ့ပဲဆီစစ်စစ်မှ မန်းလေးထိဆင်းပြီး ဝယ်စားတာတို့ ဘာတို့ ဝြံ့ကွားခဲ့ဖူးတယ်​…

တကယ်တော့သူတို့ကနဂိုထဲကဆီကန်ထဲမှာ စားအုန်းဆီ ၃ ပုံ၂ ပုံ ထည်​့ပြီးသားဆိုတာ မသိခဲ့တော့ ဂျင်းတေထည်​့ခံရတာဆွာလေ)

ခေတ်ကိုက ငဇင်ရိုင်းလို ငါးရံ့လို ငါးမျိုးဝယ်ရင်​အညှီတွေချွဲနေမှ လတ်တယ်ထင်တဲ့ အိမ်ရှင်မတွေအတွက်​ ​ခေါင်းလျော်တဲ့တရော်ရည်​ အချွဲတွေ ​လောင်းချနယ်ဖတ်ပြီး

ပုပ်လို့ပွလာလို့ တပိသာ ၂၅ဝဝလောက်​ပဲတန်တဲ့ ငဇင်ရိုင်းတွေကို လတ်လွန်းလို့ အညှီတေချွဲစိုနေတာဆိုပြီး တပိသာ ၇၀၀၀ ​ပေးစားကြတဲ့ ဂျင်းခေတ်​.

နို့မလိုင်​ရောင်းတဲ့ ဆိုင်တွေမှာ အိမ်သာသုံး တစ်သျူးတွေကို နို့ထဲထည်​့ကြိုပြီး ပျော့ဖတ်ဖတ်​တစ်သျူး​တွေကို နို့မလိုင်​ဆိုပြီး တပွဲ ၃ဝဝဝထိ​ပေးစား​နေရတဲ့ ဂျင်းခေတ်

ပြောရမယ်​ဆိုများကြီး များကြီးကျန်သေးဒယ်​ဒါတေရှောင်မယ်ဆို ရှောင်ရင်း ရှောင်ရင်း စားစျာမရှိဖစ်​တွားကြမစိုးလို့ စျေးသည်တွေ ကုန်သည်​တွေ

ထမင်းအိုးတုတ်နဲ့ထိုးသလိုဖြစ်နေမစိုးလို့ ခုလောက်နဲ့ပဲ တော်​သေးပါပြီ…ဒါတေ ဒါတေရှိနေသေးသရွေ့ ဒါတေ ဒီလိုတေ စားနေရသရွေ့

ကင်ဆာ. နှလုံး. ​သွေးတိုး .ဆီးချို.​ကျောက်ကပ်​.သွိုင်းရွိုက်​.​ရောဂါတေ ​ရောဂါတေ ​ရှောင်လို့မရ ဖြစ်​​နေကြဦးမှာပါပဲ

ဒေါင်းလေးတွေလဲ မွေးလာကြဦးမှာပါပဲ.​…ဆေးရုံ ဆေးခန်း​တွေလဲကြိတ်ကြိတ်တိုး စည်ကားနေကြဦးမှာပါပဲလေ….Credit orginal writer