အမေဆိုတာရှိသေးရင် အချိန်မရလည်း ၅ မိနစ်စာလေးမို့ ဝင်ဖတ်သွားစေချင်
ချစ်ပရိသတ်ကြီးရေ ဒီနေ့လေးမှာ ပြောပြသွားမယ့် အကြောင့်အရာလေးကတော့ အမေ ဆိုတာရှိသေးရင် အမေ့ဆီ တစ်ခါလောက်လေး
သွားဖို့ နှိုးဆော်ပေးတဲ့ အကြောင်းအရာလေးပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ တစ်နေ့မှာတော့ ငွေကြေးချမ်းသာတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ဟာ အမေ
နဲ့ခွဲပြီး မြို့ပေါ်မှာ အလုပ်လုပ်ကိုင်နေရှာတယ်။
အစကတော့ ကောင်လေးတို့ သားအမိလေးဟာ အလွန်ဆင်းရဲလွန်းလို့ ကောင်လေးက သူ့အမေလည်း အသက်ကြီးပြီဖြစ်တဲ့အတွက်
မြို့ပေါ်တက်အလုပ် လုပ်ကိုင်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ သူချမ်းသာတဲ့အခါ သူ့အမေကို မြို့ပေါ်ခေါ် အတူတူနေကြမယ်ဆိုတဲ့ စိတ်ကူးလေးနဲ့ပေါ့။
ဒါနဲ့ပဲ နှစ်အတော်ကြာတော့ ကောင်လေးဟာ အလုပ်ကိုင်အဆင်ပြေလာပြီး ငွေကြေးချမ်းသာလာခဲ့တယ်။ သူ့စိတ်ကူးထဲကလို သူ့အ
မေနဲ့ မြို့ပေါ်အတူတူနေချင်ပေမယ့် အလုပ်တွေလည်း အရမ်းများလွန်းလို့ မိခင်ဖြစ်သူကို သွားမတွေ့ဖြစ်ခဲ့တာဟာလည်း သူမြို့ပေါ်စပြီး
တက်သွားကတည်းကပါပဲ။
အခုဆို သူ့အမေလည်း ဇရာအိုပြီး အသက်တွေ ကြီးလောက်ရောပေါ့။ ဒါနဲ့ပဲ တစ်နေ့မှာတော့ သူ့အမေကို အရမ်းသတိရနေတဲ့အတွက်
သူ့အမေရဲ့ မွေးနေ့လည်းဖြစ်နေတော့ သူချစ်ရတဲ့ သူ့အမေအတွက် သူကိုယ်တိုင် ပန်းဝယ်ဖို့ ပန်းရောင်းတဲ့ဆိုင်ကို ရောက်လာခဲ့ပါတော့တယ်။
ဒီလိုနဲ့ ကားပေါ်က ဆင်းဆင်းချင်းလေးမှာပဲ လမ်းရဲ့ ဒေါင့်နဘေးလေးမှာ ထိုင်ငိုနေတဲ့ ကလေးမလေး တစ်ယောက်ကို တွေ့လိုက်လို့
ကောင်လေးက သိချင်စိတ်နဲ့ ဘာဖြစ်လို့ ငိုနေတာလဲလို့ မေးကြည့်လိုက်တယ်။ ကလေးမလေးကလည်း ကောင်လေးကို မော့ကြည့်ရင်း မျက်ရည်တွေသုတ်လျက်နဲ့ ပြန်ဖြေရှာတယ်။
ကလေးမလေးကလည်း သူ့အမေအတွက် သူကိုယ်တိုင် ပန်းဝယ်ပေးချင်တာ ပိုက်ဆံမလောက်လို့ပါလို့ ပြန်ပြောတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ ကောင်
လေးက ခုနက ငိုနေတဲ့ ကလေးမလေးကို နှင်းဆီပန်းတစ်ပွင့် ဝယ်ပေးမယ်၊ ဆိုင်ထဲကို လိုက်လာခဲ့လို့ ပြောလိုက်တယ်။ ကလေးမ
လေးကလည်း ဆိုင်ထဲကို ကောင်လေးနဲ့အတူ လိုက်လာတယ်။
ကြိုက်တဲ့ နှင်းဆီပန်းတစ်ပွင့် ရွေးယူလိုက်ဆိုတာနဲ့ ကလေးမလေးက သူ့မျက်စိထဲ အလှဆုံးပန်းလို့ထင်တဲ့ နှင်းဆီပန်းအနီတစ်ပွင့်ကို
ယူလိုက်တယ်။ ကောင်လေးကလည်း ပန်းတစ်ချို့ဝယ်ပြီး သူ့အမေဆီကို ပါဆယ်နဲ့ ပို့့ခိုင်းလိုက်တယ်။ သူဝယ်ထားတဲ့ပန်းတွေနဲ့
ကလေးမလေး ယူလိုက်တဲ့ နှင်းဆီပန်းဖိုး ကျသင့်ငွေကို ပေါင်းရှင်းပြီး ဆိုင်ထဲက ထွက်လာခဲ့ကြတယ်။
နေ့လည်ခင်းပိုင်းမလို့ နေကလည်း အတော် ပူနေတာရှာတာနဲ့ ကလေးမလေးကို ဘယ်သွားမှာလဲမေးကြည့်လိုက်တဲ့အခါ အမေ့ဆီ
သွားချင်လို့လို့ ပြန်ဖြေတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ ကောင်လေးက ကားနဲ့ လိုက်ပို့ပေးမယ်ပြောလိုက်တယ်။ ကလေးမလေးကလည်း သူ့အမေကို
အရမ်းတွေ့ချင်နေတာ ဖြစ်တဲ့အတွက် လိုက်လာခဲ့တယ်။
ကောင်လေးကလည်း ကလေးမလေးကို မင်းအမေရှိတဲ့နေရာက ဘယ်မှာလဲလို့ မေးလိုက်တော့ ကလေးမလေးက မြို့အစွန်က
သင်္ချိုင်းတစ်ခုကို ပို့ပေးပါလို့ ပြောခဲ့တယ်။ သင်္ချိုင်းရောက်တာနဲ့အတူ ကလေးမလေးဟာ ကားပေါ်က ပြေးဆင်းပြီး သူ့အမေရဲ့
အသစ်စက်စက် အုတ်ဂူဖြူဖြူလေးပေါ်မှာ ကောင်လေးဝယ်ထားပေးတဲ့
နှင်းဆီပန်းလေးကို အသာတင်လိုက်ပြီး ငိုချလိုက်တော့တယ်။ ကောင်လေးကလည်း ရုတ်တရက်ဆိုသလို ချက်ချင်းပဲ ကားပေါ်တက်
ပြီး ပန်းဆိုင်ကို အပြေးလေးမောင်းပြီး အမြန်ပြန်သွားတယ်။ ပန်းဆိုင်မှာ စောနက ပါဆယ်ပို့ခိုင်းထားတဲ့ ပန်းစည်းလေးတွေကို ပြန်ယူပြီ
း ခပ်သွက်သွက်လေး ကားမောင်းထွက်သွားတော့တယ်။
မိုင် ၂၀၀ အကွာမှာ တစ်ယောက်တည်းနေနေရှာတဲ့ ဇရာအိုနေတဲ့ သူ့အမေဆီကိုပါ။ ကောင်လေးက ဘာကြောင့် စိတ်ပြောင်းပြီး သူ့အ
မေဆီကို သူကိုယ်တိုင် ကားမောင်းပြီး ပြန်သွားရတာလဲ။ ကလေးမလေးရဲ့ အမေဆုံးသွားတာကို မြင်ပြီး သူ့အမေ မသေခင်လေးမှာ ပြုစု
စောင့်ရှောက်ပြီး တွေ့ချင်တာလား။
ဒါမှမဟုတ် ကလေးမလေးရဲ့ အပြုအမူဟာ သူ့ကို ဘာခံစားချက်ဖြစ်သွားစေသလဲ။ သူ့အမေနဲ့ အတူတူမနေပဲ မိုင်ပေါင်းများစွာဝေးနေတဲ့
နေရာမှာ ခွဲနေကြရတာဟာ ဘာကြောင့်လဲ။သူ့အမေ အသက်ကြီးပြီလား။ ဘယ်သူက စောင့်ရှောက်ထားလဲ။ အမေ့ကို ပစ်ထားမိသလို
များ ဖြစ်နေပြီလား။
တကယ်လို့ သူဟာ ကလေးမလေးနဲ့ မတွေ့ခဲ့ရင် သူ့အမေဆီကိုရော သွားဖြစ်ပါ့မလား။ စတဲ့ အတွေးပေါင်းစုံ ပေါ်လာစေတဲ့ စာတိုလေးမို့
ရသစာတစ်ပုဒ်လို့ တင်စားခေါ်ချင်ပါတယ်။ ဖတ်ရှု့အားပေးခဲ့ကြတဲ့ ချစ်ပရိသတ်ကြီးလည်း ကွန်မန့်မှာ မှတ်ချက်လေးတွေ ရေးပေးခဲ့
ကြပါဦးနော်။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အမေရှိနေသေးတဲ့ သူတိုင်းကို အမေ့ကို သတိရစေအောင် နိူးဆွပေးလိုက်တဲ့ စာကောင်းလေးပါ။ ယခုဖတ်ရှု့နေတဲ့
ပရိသတ်ကြီးမှာလည်း မိခင်နဲ့ မိဘ ရှိသေးရင် ကိုယ်ကသတိမထားမိတဲ့အချိန်တွေ အလုပ်တွေများလို့ ဖုန်းတစ်ချက်မခေါ်မိတဲ့ အချိန်
တွေဟာ ကိုယ့်ကိုအသက်ပေးပြီးမွေးထားပေးတဲ့ မိခင်နဲ့ ဘဝပေးပြီးကျွေးထားခဲ့တဲ့ ဖခင်တို့ကို ပစ်ထားမိသလိုများ ဖြစ်နေပြီလား။
ပြန်စဉ်းစားဖို့ လိုအပ်လာပါပြီ။ ဒီလို ကိုဗစ်ကာလမှာဆို ပိုဆိုးပါတယ်။ အိမ်နဲ့ဝေးနေတဲ့ သားသမီးတွေကို မိဘတွေ ဘယ်လောက်
စိတ်ပူနေမလဲ။ ဇရာအိုနေတဲ့ မိဘတွေ လုပ်ကိုင်စားရတာ အဆင်မှပြေရဲ့လား။ စသဖြင့် မိခင်နဲ့ဖခင်ကို လွမ်းနေတဲ့သူမှ ရေးသားတင်
ဆက်ပေးလိုက်ပါတယ်နော်။
အိမ်နဲ့ဝေးနေတဲ့ သူတိုင်း သားသမီးတွေကိုမျှော်နေတဲ့ မိဘတွေကို ဖုန်းတစ်ချက်ဆက်ဖို့ မမေ့ကြဖို့ တိုက်တွန်းပါရစေနော်။ သားသမီး
တွေ ကျေးဇူးဆပ်ခွင့်ရတယ်ဆိုတာကလည်း မိဘတွေ သက်ရှိထင်ရှား ရှိနေသေးလို့ပါပဲ။ ဒါကြောင့် မိဘတိုင်းကို သားသမီးတိုင်းက
တွေ ကျေးဇူးဆပ်ခွင့်ရတယ်ဆိုတာကလည်း မိဘတွေ သက်ရှိထင်ရှား ရှိနေသေးလို့ပါပဲ။ ဒါကြောင့် မိဘတိုင်းကို သားသမီးတိုင်းက
တန်ဖိုးထားကြပါစေ။ အချိန်ပေးပြီး ဖတ်ရှု့အားပေးခဲ့ကြတဲ့ ချစ်ပရိသတ်ကြီးလည်း ကိုယ်စိတ်နှစ်ဖြာ ကျန်းမာချမ်းသာကြပြီး သာယာ
ပျော်ရွှင်တဲ့ နေ့ရက်လေးမှာ မိသားစုနဲ့အတူတူ ပျော်ရွင်စွာ ဖြတ်သန်းနိုင်ကြပါစေလို့ ဆုမွန်ကောင်း တောင်းပေးလိုက်ပါတယ်။
Source:ဗန်းမော်သိန်းဖေ
zawgyi
အမေဆိုတာရှိသေးရင် အချိန်မရလည်း ၅ မိနစ်စာလေးမို့ ဝင်ဖတ်သွားစေချင်
အမေဆိုတာရှိသေးရင် အချိန်မရလည်း ၅ မိနစ်စာလေးမို့ ဝင်ဖတ်သွားစေချင်
ချစ်ပရိသတ်ကြီးရေ ဒီနေ့လေးမှာ ပြောပြသွားမယ့် အကြောင့်အရာလေးကတော့ အမေ ဆိုတာရှိသေးရင် အမေ့ဆီ တစ်ခါလောက်လေး
သွားဖို့ နှိုးဆော်ပေးတဲ့ အကြောင်းအရာလေးပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ တစ်နေ့မှာတော့ ငွေကြေးချမ်းသာတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ဟာ အမေ
နဲ့ခွဲပြီး မြို့ပေါ်မှာ အလုပ်လုပ်ကိုင်နေရှာတယ်။
အစကတော့ ကောင်လေးတို့ သားအမိလေးဟာ အလွန်ဆင်းရဲလွန်းလို့ ကောင်လေးက သူ့အမေလည်း အသက်ကြီးပြီဖြစ်တဲ့အတွက်
မြို့ပေါ်တက်အလုပ် လုပ်ကိုင်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ သူချမ်းသာတဲ့အခါ သူ့အမေကို မြို့ပေါ်ခေါ် အတူတူနေကြမယ်ဆိုတဲ့ စိတ်ကူးလေးနဲ့ပေါ့။
ဒါနဲ့ပဲ နှစ်အတော်ကြာတော့ ကောင်လေးဟာ အလုပ်ကိုင်အဆင်ပြေလာပြီး ငွေကြေးချမ်းသာလာခဲ့တယ်။ သူ့စိတ်ကူးထဲကလို သူ့အ
မေနဲ့ မြို့ပေါ်အတူတူနေချင်ပေမယ့် အလုပ်တွေလည်း အရမ်းများလွန်းလို့ မိခင်ဖြစ်သူကို သွားမတွေ့ဖြစ်ခဲ့တာဟာလည်း သူမြို့ပေါ်စပြီး
တက်သွားကတည်းကပါပဲ။
အခုဆို သူ့အမေလည်း ဇရာအိုပြီး အသက်တွေ ကြီးလောက်ရောပေါ့။ ဒါနဲ့ပဲ တစ်နေ့မှာတော့ သူ့အမေကို အရမ်းသတိရနေတဲ့အတွက်
သူ့အမေရဲ့ မွေးနေ့လည်းဖြစ်နေတော့ သူချစ်ရတဲ့ သူ့အမေအတွက် သူကိုယ်တိုင် ပန်းဝယ်ဖို့ ပန်းရောင်းတဲ့ဆိုင်ကို ရောက်လာခဲ့ပါတော့တယ်။
ဒီလိုနဲ့ ကားပေါ်က ဆင်းဆင်းချင်းလေးမှာပဲ လမ်းရဲ့ ဒေါင့်နဘေးလေးမှာ ထိုင်ငိုနေတဲ့ ကလေးမလေး တစ်ယောက်ကို တွေ့လိုက်လို့
ကောင်လေးက သိချင်စိတ်နဲ့ ဘာဖြစ်လို့ ငိုနေတာလဲလို့ မေးကြည့်လိုက်တယ်။ ကလေးမလေးကလည်း ကောင်လေးကို မော့ကြည့်ရင်း မျက်ရည်တွေသုတ်လျက်နဲ့ ပြန်ဖြေရှာတယ်။
ကလေးမလေးကလည်း သူ့အမေအတွက် သူကိုယ်တိုင် ပန်းဝယ်ပေးချင်တာ ပိုက်ဆံမလောက်လို့ပါလို့ ပြန်ပြောတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ ကောင်
လေးက ခုနက ငိုနေတဲ့ ကလေးမလေးကို နှင်းဆီပန်းတစ်ပွင့် ဝယ်ပေးမယ်၊ ဆိုင်ထဲကို လိုက်လာခဲ့လို့ ပြောလိုက်တယ်။ ကလေးမ
လေးကလည်း ဆိုင်ထဲကို ကောင်လေးနဲ့အတူ လိုက်လာတယ်။
ကြိုက်တဲ့ နှင်းဆီပန်းတစ်ပွင့် ရွေးယူလိုက်ဆိုတာနဲ့ ကလေးမလေးက သူ့မျက်စိထဲ အလှဆုံးပန်းလို့ထင်တဲ့ နှင်းဆီပန်းအနီတစ်ပွင့်ကို
ယူလိုက်တယ်။ ကောင်လေးကလည်း ပန်းတစ်ချို့ဝယ်ပြီး သူ့အမေဆီကို ပါဆယ်နဲ့ ပို့ခိုင်းလိုက်တယ်။ သူဝယ်ထားတဲ့ပန်းတွေနဲ့
ကလေးမလေး ယူလိုက်တဲ့ နှင်းဆီပန်းဖိုး ကျသင့်ငွေကို ပေါင်းရှင်းပြီး ဆိုင်ထဲက ထွက်လာခဲ့ကြတယ်။
နေ့လည်ခင်းပိုင်းမလို့ နေကလည်း အတော် ပူနေတာရှာတာနဲ့ ကလေးမလေးကို ဘယ်သွားမှာလဲမေးကြည့်လိုက်တဲ့အခါ အမေ့ဆီ
သွားချင်လို့လို့ ပြန်ဖြေတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ ကောင်လေးက ကားနဲ့ လိုက်ပို့ပေးမယ်ပြောလိုက်တယ်။ ကလေးမလေးကလည်း သူ့အမေကို
အရမ်းတွေ့ချင်နေတာ ဖြစ်တဲ့အတွက် လိုက်လာခဲ့တယ်။
ကောင်လေးကလည်း ကလေးမလေးကို မင်းအမေရှိတဲ့နေရာက ဘယ်မှာလဲလို့ မေးလိုက်တော့ ကလေးမလေးက မြို့အစွန်က
သင်္ချိုင်းတစ်ခုကို ပို့ပေးပါလို့ ပြောခဲ့တယ်။ သင်္ချိုင်းရောက်တာနဲ့အတူ ကလေးမလေးဟာ ကားပေါ်က ပြေးဆင်းပြီး သူ့အမေရဲ့
အသစ်စက်စက် အုတ်ဂူဖြူဖြူလေးပေါ်မှာ ကောင်လေးဝယ်ထားပေးတဲ့
နှင်းဆီပန်းလေးကို အသာတင်လိုက်ပြီး ငိုချလိုက်တော့တယ်။ ကောင်လေးကလည်း ရုတ်တရက်ဆိုသလို ချက်ချင်းပဲ ကားပေါ်တက်
ပြီး ပန်းဆိုင်ကို အပြေးလေးမောင်းပြီး အမြန်ပြန်သွားတယ်။ ပန်းဆိုင်မှာ စောနက ပါဆယ်ပို့ခိုင်းထားတဲ့ ပန်းစည်းလေးတွေကို ပြန်ယူပြီ
း ခပ်သွက်သွက်လေး ကားမောင်းထွက်သွားတော့တယ်
မိုင် ၂၀၀ အကွာမှာ တစ်ယောက်တည်းနေနေရှာတဲ့ ဇရာအိုနေတဲ့ သူ့အမေဆီကိုပါ။ ကောင်လေးက ဘာကြောင့် စိတ်ပြောင်းပြီး သူ့အ
မေဆီကို သူကိုယ်တိုင် ကားမောင်းပြီး ပြန်သွားရတာလဲ။ ကလေးမလေးရဲ့ အမေဆုံးသွားတာကို မြင်ပြီး သူ့အမေ မသေခင်လေးမှာ ပြုစု
စောင့်ရှောက်ပြီး တွေ့ချင်တာလား။
ဒါမှမဟုတ် ကလေးမလေးရဲ့ အပြုအမူဟာ သူ့ကို ဘာခံစားချက်ဖြစ်သွားစေသလဲ။ သူ့အမေနဲ့ အတူတူမနေပဲ မိုင်ပေါင်းများစွာဝေးနေတဲ့
နေရာမှာ ခွဲနေကြရတာဟာ ဘာကြောင့်လဲ။သူ့အမေ အသက်ကြီးပြီလား။ ဘယ်သူက စောင့်ရှောက်ထားလဲ။ အမေ့ကို ပစ်ထားမိသလို
များ ဖြစ်နေပြီလား။
တကယ်လို့ သူဟာ ကလေးမလေးနဲ့ မတွေ့ခဲ့ရင် သူ့အမေဆီကိုရော သွားဖြစ်ပါ့မလား။ စတဲ့ အတွေးပေါင်းစုံ ပေါ်လာစေတဲ့ စာတိုလေးမို့
ရသစာတစ်ပုဒ်လို့ တင်စားခေါ်ချင်ပါတယ်။ ဖတ်ရှု့အားပေးခဲ့ကြတဲ့ ချစ်ပရိသတ်ကြီးလည်း ကွန်မန့်မှာ မှတ်ချက်လေးတွေ ရေးပေးခဲ့
ကြပါဦးနော်။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အမေရှိနေသေးတဲ့ သူတိုင်းကို အမေ့ကို သတိရစေအောင် နိူးဆွပေးလိုက်တဲ့ စာကောင်းလေးပါ။ ယခုဖတ်ရှု့နေတဲ့
ပရိသတ်ကြီးမှာလည်း မိခင်နဲ့ မိဘ ရှိသေးရင် ကိုယ်ကသတိမထားမိတဲ့အချိန်တွေ အလုပ်တွေများလို့ ဖုန်းတစ်ချက်မခေါ်မိတဲ့ အချိန်
တွေဟာ ကိုယ့်ကိုအသက်ပေးပြီးမွေးထားပေးတဲ့ မိခင်နဲ့ ဘဝပေးပြီးကျွေးထားခဲ့တဲ့ ဖခင်တို့ကို ပစ်ထားမိသလိုများ ဖြစ်နေပြီလား။
ပြန်စဉ်းစားဖို့ လိုအပ်လာပါပြီ။ ဒီလို ကိုဗစ်ကာလမှာဆို ပိုဆိုးပါတယ်။ အိမ်နဲ့ဝေးနေတဲ့ သားသမီးတွေကို မိဘတွေ ဘယ်လောက်
စိတ်ပူနေမလဲ။ ဇရာအိုနေတဲ့ မိဘတွေ လုပ်ကိုင်စားရတာ အဆင်မှပြေရဲ့လား။ စသဖြင့် မိခင်နဲ့ဖခင်ကို လွမ်းနေတဲ့သူမှ ရေးသားတင်
ဆက်ပေးလိုက်ပါတယ်နော်။
