“ညကြီး (၈) နာရီကျော်မှ သင်္ကန်းခြုံထားတဲ့ကိုရင်လေးက လက်ဖက်ရည် နဲ့ ပဲနံပြားပါဆယ်ဆွဲပြီး သင်္ချိုင်းကုန်းထဲ လိုက်ပို့ခိုင်းတဲ့ အဖြစ်”

မနေ့ည၈နာရီကျော်ကျော်လောက်ကကျနော်လက်ဖက်ရည်သောက်ဖို့သောက်နေကျဆိုင်ထဲကိုဝင်လိုက်တယ်…..

ထိုင်ခုံကမရှိတော့ကိုရင်လေးထိုင်နေတဲ့စားပွဲမှာပဲဝင်ထိုင်လိုက်တယ်စားပွဲထိုးကောင်မလေးကကျနော့်အတွက်….

လက်ဖက်ရည်ခွက်ချပေးနေတုန်းကိုရင်လေးကမေးလိုက်တယ်….

ဒကာမလေးးကိုရင်မှာထားတာကြာပီလေမရသေးဘူးးလားတဲ့…..

ကျနော်လည်းးမနေနိုင်မထိုင်နိုင်မေးလိုက်မိတယ်….ကိုရင်ကဘာမှာထားတာလဲလို့…..ချိုစိမ့်နဲ့ပဲနံပြားမှာထားတာ…..

အဲဒါနဲ့ကျနော်လည်းးပြန်မေးလိုက်တယ်…..ကိုရင်ကဒီအချိန်စားလို့မရဘူးလေဆိုတော့….မဟုတ်ဘူးးအမေ့အတွက်တဲ့…..

အခုထိမရသေးဘူးးအမေကမျှော်နေတော့မှာပဲ….သူကပြန်ဖြေတော့…

ကျနော်သောက်တဲ့လက်ဖက်ရည်ဖိုးရယ်ကိုရင်ဟာရယ်ပေါင်းရှင်းလိုက်တယ်…..

ပြီးတော့တပည့်တော်ကိုရင့်အမေဆီကိုလိုက်ပို့ပေးပါ့မယ်…..

တပည့်တော်မှာဆိုင်ကယ်ပါပါတယ်ဘုရားလို့ပြောပီးးလိုက်ပို့ပေးလိုက်တယ်…

ကိုရင်ကသူ့အမေရှိတဲ့နေရာမြို့ရှောင်လမ်းဘက်ကိုမောင်းခိုင်းပါတော့တယ်…..

မြို့ရှောင်လမ်းထဲရောက်တော့ဘယ်ဘက်ကိုချိုးဝင်ခိုင်းတယ်ပြီးတော့သင်္ချိုင်းကုန်းထဲဝင်ခိုင်းတယ်ဗျာ….

ကျနော်တော်တော်လန့်သွားတယ်ညက၈နာရီကျော်ပီလေ…..သင်္ချီုင်းကုန်းဆိုတာတိတ်ဆိတ်နေတာကြက်သီးတွေတဖြန်းဖြန်းထလာတယ်

ဒါပေမယ့်ကျနော်ကြောက်စိတ်ကိုဖယ်ပြီးတော့သင်္ကန်းခြုံထားတဲ့ကိုရင်လည်းပါတယ်ဆိုပီးအားတင်းဝင်လိုက်တယ်…..

အဲဒီမှာကိုရင်ကဆင်းပီးဓါတ်မီးလေးနဲ့ဟိုကြည့်ဒီကြည့်ကြည့်ပြီး…..အုပ်ဂူလေးးတစ်လုံးပေါ်တက်ထိုင်ပြီး……

အမေအမေကြိုက်တဲ့ချိုစိမ့်ရယ်ပဲနံပြားရယ်….သားလာပို့တာပါသားကိုခွင့်လွှတ်ပါအမေရယ်တဲအမေမသေခင်တုန်းကမပြုစုခဲ့ရတာတွေ….

သားအခုမှယူကြုံးမရဖြစ်နေပြီအမေရယ်တဲ့အဲလိုတွေပြောပြီးတော့ကိုရင့်ကအဲ့ဒါကိုရင့်အမေရဲ့အုပ်ဂူလေးပဲတဲ့…..

မသေခင်တုန်းကလုပ်မကျွေးနိုင်ခဲ့လို့အခုလာပို့တာပါလို့သူပြောတဲ့စကားနားထောင်းရင်း….ကျနော်သူ့ကျောင်းထိပြန်လိုက်ပို့ပေးလိုက်ပါတယ်….

ကျနော်သံဝေဂတစ်ခုရလိုက်တယ်…..သူတောင်သေသွားတဲ့မိခင်ကိုသင်္ချီုင်းကုန်ထိလိုက်ကျွေးနေသေးတာ….

ငါတို့ကအခုအသက်ရှိနေတဲ့မိခင်ကိုပိုတောင်ဂရုတစိုက်ကျွေးသင့်တယ်ဆိုတဲ့အသိတရားရလိုက်ပီလေ…..

ကိုယ့်ကိုမွေးပေးတဲ့မိခင်ဆိုတာတစ်သက်လုံးတစ်ယောက်ပဲရှိတာမို့….အစားထိုးးမရတဲ့အနန္ဒဂိုဏ်းဝင်ကျေးဇူးရှင်ကိုအသက်ရှင်နေတုန်း…..

လုပ်ကျွေးသမှုပြုကြရင်းနဲ့ကျေးဇူးးဆပ်ကြရအောင်သူငယ်ချင်းတို့ရေအခုတော့…..ကျနော်ရယ်ကိုရင်ရယ်သင်္ချိုင်းကငြိမ်သက်နေတဲ့အုပ်ဂူလေးးရယ်…

Credit:တောင်ပံနီလူလေ

မေန႔ည၈နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ကက်ေနာ္လက္ဖက္ရည္ေသာက္ဖို႔ေသာက္ေနက်ဆိုင္ထဲကိုဝင္လိုက္တယ္…..

ထိုင္ခုံကမရွိေတာ့ကိုရင္ေလးထိုင္ေနတဲ့စားပြဲမွာပဲဝင္ထိုင္လိုက္တယ္စားပြဲထိုးေကာင္မေလးကက်ေနာ့္အတြက္….

လက္ဖက္ရည္ခြက္ခ်ေပးေနတုန္းကိုရင္ေလးကေမးလိုက္တယ္….

ဒကာမေလးးကိုရင္မွာထားတာၾကာပီေလမရေသးဘူးးလားတဲ့…..

က်ေနာ္လည္းးမေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ေမးလိုက္မိတယ္….ကိုရင္ကဘာမွာထားတာလဲလို႔…..ခ်ိဳစိမ့္နဲ႔ပဲနံျပားမွာထားတာ…..

အဲဒါနဲ႔က်ေနာ္လည္းးျပန္ေမးလိုက္တယ္…..ကိုရင္ကဒီအခ်ိန္စားလို႔မရဘူးေလဆိုေတာ့….မဟုတ္ဘူးးအေမ့အတြက္တဲ့…..

အခုထိမရေသးဘူးးအေမကေမွ်ာ္ေနေတာ့မွာပဲ….သူကျပန္ေျဖေတာ့…

က်ေနာ္ေသာက္တဲ့လက္ဖက္ရည္ဖိုးရယ္ကိုရင္ဟာရယ္ေပါင္းရွင္းလိုက္တယ္…..

ၿပီးေတာ့တပည့္ေတာ္ကိုရင့္အေမဆီကိုလိုက္ပို႔ေပးပါ့မယ္…..

တပည့္ေတာ္မွာဆိုင္ကယ္ပါပါတယ္ဘုရားလို႔ေျပာပီးးလိုက္ပို႔ေပးလိုက္တယ္…

ကိုရင္ကသူ႔အေမရွိတဲ့ေနရာၿမိဳ႕ေရွာင္လမ္းဘက္ကိုေမာင္းခိုင္းပါေတာ့တယ္…..

ၿမိဳ႕ေရွာင္လမ္းထဲေရာက္ေတာ့ဘယ္ဘက္ကိုခ်ိဳးဝင္ခိုင္းတယ္ၿပီးေတာ့သခ်ႋဳင္းကုန္းထဲဝင္ခိုင္းတယ္ဗ်ာ….

က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္လန္႔သြားတယ္ညက၈နာရီေက်ာ္ပီေလ…..သခ်ႌဳင္းကုန္းဆိုတာတိတ္ဆိတ္ေနတာၾကက္သီးေတြတျဖန္းျဖန္းထလာတယ္

ဒါေပမယ့္က်ေနာ္ေၾကာက္စိတ္ကိုဖယ္ၿပီးေတာ့သကၤန္းၿခဳံထားတဲ့ကိုရင္လည္းပါတယ္ဆိုပီးအားတင္းဝင္လိုက္တယ္…..

အဲဒီမွာကိုရင္ကဆင္းပီးဓါတ္မီးေလးနဲ႔ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ၾကည့္ၿပီး…..အုပ္ဂူေလးးတစ္လုံးေပၚတက္ထိုင္ၿပီး……

အေမအေမႀကိဳက္တဲ့ခ်ိဳစိမ့္ရယ္ပဲနံျပားရယ္….သားလာပို႔တာပါသားကိုခြင့္လႊတ္ပါအေမရယ္တဲအေမမေသခင္တုန္းကမျပဳစုခဲ့ရတာေတြ….

သားအခုမွယူႀကဳံးမရျဖစ္ေနၿပီအေမရယ္တဲ့အဲလိုေတြေျပာၿပီးေတာ့ကိုရင့္ကအဲ့ဒါကိုရင့္အေမရဲ႕အုပ္ဂူေလးပဲတဲ့…..

မေသခင္တုန္းကလုပ္မေကြၽးႏိုင္ခဲ့လို႔အခုလာပို႔တာပါလို႔သူေျပာတဲ့စကားနားေထာင္းရင္း….က်ေနာ္သူ႔ေက်ာင္းထိျပန္လိုက္ပို႔ေပးလိုက္ပါတယ္….

က်ေနာ္သံေဝဂတစ္ခုရလိုက္တယ္…..သူေတာင္ေသသြားတဲ့မိခင္ကိုသခ်ႌဳင္းကုန္ထိလိုက္ေကြၽးေနေသးတာ….

ငါတို႔ကအခုအသက္ရွိေနတဲ့မိခင္ကိုပိုေတာင္ဂ႐ုတစိုက္ေကြၽးသင့္တယ္ဆိုတဲ့အသိတရားရလိုက္ပီေလ…..

ကိုယ့္ကိုေမြးေပးတဲ့မိခင္ဆိုတာတစ္သက္လုံးတစ္ေယာက္ပဲရွိတာမို႔….အစားထိုးးမရတဲ့အနႏၵဂိုဏ္းဝင္ေက်းဇူးရွင္ကိုအသက္ရွင္ေနတုန္း…..

လုပ္ေကြၽးသမႈျပဳၾကရင္းနဲ႔ေက်းဇူးးဆပ္ၾကရေအာင္သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရအခုေတာ့…..က်ေနာ္ရယ္ကိုရင္ရယ္သခ်ႋဳင္းကၿငိမ္သက္ေနတဲ့အုပ္ဂူေလးးရယ္…

Credit:ေတာင္ပံနီလူေလ