ၾကားသိရသမွ်

သားသမီးများကို ငရဲပေးတဲ့မိဘဆိုတာ တကယ်ရှိပါသလား

သားသမီးများကို ငရဲပေးတဲ့မိဘဆိုတာ တကယ်ရှိပါသလား

(သင်မဖတ်ပဲကျော်သွားလျှင် ဘာတစ်ခုမှ သိမယ်မဟုတ်ပါ)

သားသမီးများကိုငရဲပေးတဲ့မိဘဆိုတာ တကယ်ရှိပါတယ်။

(၁) အပြစ်တင်လွန်းတဲ့မိဘ

ဘာလုပ်လုပ်အပြစ်တင်နေတတ်တာတနည်းဆိုရရင်

လောဘကြီးမိကြတာပါ။

အသုံးမကျဘူးဆိုတဲ့ဘောင်ထဲသွတ်သွင်းတာ

သားသမီးက တကယ်အသုံးမကျတာဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ်။

ဒါပေမဲ့အသုံးမကျတာကိုပဲ

ဖောက်မြင်နေတတ်တာ ဒါကိုကြားရဖန်များလာတဲ့အခါ

ဒေါသကမိဘကိုပြန်ခံပြောတတ်ဖို့စတင်လာတယ်

(၂) ဘင္လိုက္တာ

သားသမီးချင်းတူတူငါ့သမီး/သားလေးဘက်

လိုက္ဆက္ဆံတတ္တာ

ဘက္လိုက္တတ္တဲ့မိဘေတြရဲ႕

သားသမီးတွေဟာမစည်းလုံးကြတာများတယ်။

မိဘကသွေးခွဲထားလို့ပါနင်ကညံ့တယ်

နင်ကတော်တယ်ဆိုပြီး

ကွာလတီခွဲလိုက်တဲ့ကုန်ပစ္စည်းတွေဟာ

ဘယ်တော့မှဈေးနှုန်းညှိမရကြတော့ဘူး။

ဘက်လိုက်မှုကမလေးစားမှုကို အစပျိုးပါတယ်

အချင်းချင်းမနာလိုစိတ်ကနေအမုန်းတရားပွားများလာတယ်။

ကလေးဘဝကတည်းကအရိုးစွဲတဲ့

အမုန်းတရားကဘယ်တော့မှဖျောက်မရတော့ဘူး

မိဘတွေသာမရှိကြတော့ရင်

ဒီမောင်နှမတွေဟာပက်သက်စရာ

လုံးဝကိုမရှိတော့တဲ့လူတွေဖြစ်နေကြပါလိမ့်မယ်။

(၃) ဆဲဆိုလွန်းတာ

နေ့စဉ် အဆဲခံရတဲ့လူဟာမခံချင်စိတ်ကြောင့် ဒေါသများမယ်

ပြန်ပြောမိရင်တော့မိဘကိုခံပြောသလိုဖြစ်တယ်။

ငရဲကြီးမယ် ဒုက္ခရောက်မှအေးမယ်ခွေးဖြစ်မှ

ာဆိုတဲ့ကျိန်စာဆန်ဆန်စကားတွေဟာအရမ်းဆိုးပါတယ်။

ကောင်းကောင်းမွန်မွန် ပြောပြီးခိုင်းလို့ရနိုင်ပေမယ့်

ဆဲရေးပြီးမှလုပ်မယ် ထင်တဲ့အတွေးနဲ့ခိုင်းတာဟာ

ဆိုးဝါးလွန်းပါတယ်။

(၄) သားသမီးအိမ်ထောင်ရေးကိစ္စကို စွက်ဖက်တာ

နင့် ယောက်ကျားကဘယ်လိုနင်ယူထားတဲ့ မိန်းမကဘယ်လို

ဆိုတာမျိုးမပြောသင့်ပါဘူး။

သားသမီးရဲ့ရွေးချယ်မှုကိုလဲလေးစားရပါမယ်သူတောင်

သူ့ဘဝကိုသူနေတတ်လို့နေနေတာပါ။

သားသမီးကသူ့အိမ်ထောင်နဲ့ပက်သက်ပြီးကူညီပါလို့

မပြောမချင်း ဝင်ပါစရာမလိုတာပါ။

ငါ့သမီးမှန်တယ် ငါ့သားမှန်တယ်ဆိုတဲ့အယူအဆဟာမှားပါတယ်။

ကိုယ့်သားသမီးအကြောင်းသိတယ်ဆိုတာ

ကလေးဘဝမှာပဲဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။

ကလေးဘဝမှာသာမိဘနဲ့တစ်နေကုန်ရှိနေလို

့သူတို့အကျင့်လေးတွေသိနေကြရတာ

သူတို့်အရွယ်ရောက်တဲ့အခါမိဘနဲ့နေချိန်နည်းလေ

မိဘကသားသမီးစိတ္ကိုမသိရေလဆိုတာကို

သတိထားသင့်ပါတယ်။

သားသမီးဆိုတာ မိဘကိုအစစအရာရာပြောပြချင်တဲ့အရွယ်ဆိုတာ

အသက်လေးငါးဆယ်နှစ်အရွယ်မှာပဲရှိတယ်။

ဒါကိုကလေးလိုပဲအကုန်သိချင်အကုန်ဖြေရှင်းပေးချင်တယ်

ဆိုရင်တော့တကယ်ဖြစ်လာရင်တောင်

မိဘကိုမတိုင်ပင် ကြတော့တာများပါတယ်။

ငါပြောသားပဲ ဆိုတဲ့စကားနောက်က

အပြစ်တင်မှုတွေဟာပြဿနာကိုဖြေရှင်းဖို့

ဝေးကွာစေတာသားသမီးတွေကရိပ်စားမိကြပါတယ်။

သားသမီးအကြောင်းတကယ်သာသိရင်

ဒါမျိုးမလုပ်သင့်တာကိုသိကိုသိထားရမယ်။

(၅) သားသမီးကိုပြောဆိုဆက်ဆံပုံ မှားတာ

အချို့ မိဘတွေရှိပါတယ် ပြင်ပမှာတော့

လူငယ်လူကြီးမရွေးကိုအရမ်းအလေးထားဆက်ဆံတတ်ပါတယ်။

။ပြောရရင်လူတွေအပေါ်လေးစားမှုရှိတာပေါ့

သားသမီးကိုကျ အဲ့လိုမလုပ်နိုင်ကြပါဘူး။

သားသမီးဆိုတာ ငယ်နိုင်လိုဖြစ်နေတော့

စိတ်အလိုမကျတိုင်းသားသမီးကိုနှိမ်နေတတ်တာမျိုးပါ

။စေတနာစကားပေမယ့်..အပြောမတတ်ရင်

နားခါးတာလူ့သဘာဝပါ။

အပြင်ပန်းကမှတ်မထားချင်ရင်နေမယ်

စိတ္ခံစားခ်က္ကေတာ့မိဘက

ငါပြောတိုင်းမကောင်းမြင်တယ်ဆိုပြီ

းဒေါသကြီးနေတတ်တဲ့သားသမီးတွေရှိလာရတာပါ။

စိတ္ဆိုတာအၿမဲၾကည္သာမေနပါဘူး။

အမြဲနားပူအောင်နေ့စဉ်ဆုံးမစကားဆိုမနေမိပါစေနဲ့။

သူနေ့စဉ်လုပ်တာတွေမှတ်ထားပြီးတစ်ပတ်တစ်ခါ

တစ်လတစ်ခါလောက်သာစားပွဲဝိုင်းမှ

ာအေးအေးဆေးဆေးပဲဆုံးမစကား

တစ်ခွန်းချင်းပြောသင့်ပါတယ်။

တစ်ပတ်တစ်ခါမို့ဆုံးမရတာ စိတ်လဲရှည်တယ်

သားသမီးအနေနဲ့လည်းမိဘက

ချက်ကျလက်ကျပြောတော့ငြင်းရခက်တယ်။

သူ့အမှားကိုဆင်ခြင်နိုင်တယ်

ဒေါသပါတဲ့ ဆုံးမစကားဟာပြောင်းပြန်

အကျိုးသက်ရောက်ပါတယ်။ဘာလို့လဲဆိုတော့

သားသမီးဆိုတာလူသားမို့ဒေါသထွက်ရင်အရွဲ့တိုက်တတ်လို့ပါ

အဆင်မပြေမှုတွေကိုသူတို့လဲမလိုလားကြပါဘူး။

ဒါပေမဲ့ ငြင်းဆန်မရရင်တော့မိဘနဲ့ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်ခြင်းထက်

အဝေးကို ပြေးသွားလိုက်တာအကုသိုလ်အနည်းဆုံး

အဆင်ပြေဆုံးလို့ထင်မြင်ယူဆလာကြပါတယ်။

မိဘနဲ့အဆင်မပြေတဲ့သားသမီးဟာ

သူ့ဖာသာရပ်တည်နေရတဲ့အခါမှာလဲ

အဆင်ပြေဘို့ဆိုတာမလွယ်ကူပါဘူး။

အဆင်ပြေပြေ မပြေပြေ မိဘမသိပါစေနဲ့

အဆင်ပြေတယ်ပဲပြောလိုက်ပါ။

တွေးပူနေတတ်တဲ့မိဘကိုလည်းစိတ်မပင်ပန်းစေသလို

အကုသိုလ်လဲနည်းစေပါတယ်။

တတ်နိုင်ရင်အဝေးကနေထောက်ပံ့ခြင်းကိုလုပ်လို့ရပါတယ်။

အနီးမှာပဲ နေမယ်ဆိုလဲမိဘနဲ့

အဆင်ပြေအောင်နည်းလမ်းရှာပြီးစိတ်လျော့ကြပါ။

မိဘဆိုတာ အဖိုးတန်ပါတယ်

ဒါပေမယ့်သားသမီးဆိုတာလဲ

လူသားမို့သူလဲသူ့တန်ဖိုးနဲ့သူရှိတယ်ဆိုတာ

မိဘများအထူးသတိထားကြည့်ကြပြီ

းမိဘနဲ့သားသမီးများဆက်ဆံရေးဟာလဲပိုအဆင်ပြေကြမှာပါ။

Credit

Unicode

သားသမီးများကို ငရဲပေးတဲ့မိဘဆိုတာ တကယ်ရှိပါသလား

သားသမီးများကို ငရဲပေးတဲ့မိဘဆိုတာ တကယ်ရှိပါသလား

(သင်မဖတ်ပဲကျော်သွားလျှင် ဘာတစ်ခုမှ သိမယ်မဟုတ်ပါ)

သားသမီးများကိုငရဲပေးတဲ့မိဘဆိုတာ တကယ်ရှိပါတယ်။

(၁) အပြစ်တင်လွန်းတဲ့မိဘ

ဘာလုပ်လုပ်အပြစ်တင်နေတတ်တာတနည်းဆိုရရင်

လောဘကြီးမိကြတာပါ။

အသုံးမကျဘူးဆိုတဲ့ဘောင်ထဲသွတ်သွင်းတာ

သားသမီးက တကယ်အသုံးမကျတာဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ်။

ဒါပေမဲ့အသုံးမကျတာကိုပဲ

ဖောက်မြင်နေတတ်တာ ဒါကိုကြားရဖန်များလာတဲ့အခါ

ဒေါသကမိဘကိုပြန်ခံပြောတတ်ဖို့စတင်လာတယ်

(၂) ဘင်လိုက်တာ

သားသမီးချင်းတူတူငါ့သမီး/သားလေးဘက်

လိုက်ဆက်ဆံတတ်တာ

ဘက်လိုက်တတ်တဲ့မိဘတွေရဲ့

သားသမီးတွေဟာမစည်းလုံးကြတာများတယ်။

မိဘကသွေးခွဲထားလို့ပါနင်ကညံ့တယ်

နင်ကတော်တယ်ဆိုပြီး

ကွာလတီခွဲလိုက်တဲ့ကုန်ပစ္စည်းတွေဟာ

ဘယ်တော့မှဈေးနှုန်းညှိမရကြတော့ဘူး။

ဘက်လိုက်မှုကမလေးစားမှုကို အစပျိုးပါတယ်

အချင်းချင်းမနာလိုစိတ်ကနေအမုန်းတရားပွားများလာတယ်။

ကလေးဘဝကတည်းကအရိုးစွဲတဲ့

အမုန်းတရားကဘယ်တော့မှဖျောက်မရတော့ဘူး

မိဘတွေသာမရှိကြတော့ရင်

ဒီမောင်နှမတွေဟာပက်သက်စရာ

လုံးဝကိုမရှိတော့တဲ့လူတွေဖြစ်နေကြပါလိမ့်မယ်။

(၃) ဆဲဆိုလွန်းတာ

နေ့စဉ် အဆဲခံရတဲ့လူဟာမခံချင်စိတ်ကြောင့် ဒေါသများမယ်

ပြန်ပြောမိရင်တော့မိဘကိုခံပြောသလိုဖြစ်တယ်။

ငရဲကြီးမယ် ဒုက္ခရောက်မှအေးမယ်ခွေးဖြစ်မှ

ာဆိုတဲ့ကျိန်စာဆန်ဆန်စကားတွေဟာအရမ်းဆိုးပါတယ်။

ကောင်းကောင်းမွန်မွန် ပြောပြီးခိုင်းလို့ရနိုင်ပေမယ့်

ဆဲရေးပြီးမှလုပ်မယ် ထင်တဲ့အတွေးနဲ့ခိုင်းတာဟာ

ဆိုးဝါးလွန်းပါတယ်။

(၄) သားသမီးအိမ်ထောင်ရေးကိစ္စကို စွက်ဖက်တာ

နင့် ယောက်ကျားကဘယ်လိုနင်ယူထားတဲ့ မိန်းမကဘယ်လို

ဆိုတာမျိုးမပြောသင့်ပါဘူး။

သားသမီးရဲ့ရွေးချယ်မှုကိုလဲလေးစားရပါမယ်သူတောင်

သူ့ဘဝကိုသူနေတတ်လို့နေနေတာပါ။

သားသမီးကသူ့အိမ်ထောင်နဲ့ပက်သက်ပြီးကူညီပါလို့

မပြောမချင်း ဝင်ပါစရာမလိုတာပါ။

ငါ့သမီးမှန်တယ် ငါ့သားမှန်တယ်ဆိုတဲ့အယူအဆဟာမှားပါတယ်။

ကိုယ့်သားသမီးအကြောင်းသိတယ်ဆိုတာ

ကလေးဘဝမှာပဲဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။

ကလေးဘဝမှာသာမိဘနဲ့တစ်နေကုန်ရှိနေလို

့သူတို့အကျင့်လေးတွေသိနေကြရတာ

သူတျို့အရှယျရောကျတဲ့အခါမိဘနဲ့နခြေိနျနညျးလေ

မိဘကသားသမီးစိတ်ကိုမသိရလေဆိုတာကို

သတိထားသင့်ပါတယ်။

သားသမီးဆိုတာ မိဘကိုအစစအရာရာပြောပြချင်တဲ့အရွယ်ဆိုတာ

အသက်လေးငါးဆယ်နှစ်အရွယ်မှာပဲရှိတယ်။

ဒါကိုကလေးလိုပဲအကုန်သိချင်အကုန်ဖြေရှင်းပေးချင်တယ်

ဆိုရင်တော့တကယ်ဖြစ်လာရင်တောင်

မိဘကိုမတိုင်ပင် ကြတော့တာများပါတယ်။

ငါပြောသားပဲ ဆိုတဲ့စကားနောက်က

အပြစ်တင်မှုတွေဟာပြဿနာကိုဖြေရှင်းဖို့

ဝေးကွာစေတာသားသမီးတွေကရိပ်စားမိကြပါတယ်။

သားသမီးအကြောင်းတကယ်သာသိရင်

ဒါမျိုးမလုပ်သင့်တာကိုသိကိုသိထားရမယ်။

(၅) သားသမီးကိုပြောဆိုဆက်ဆံပုံ မှားတာ

အချို့ မိဘတွေရှိပါတယ် ပြင်ပမှာတော့

လူငယ်လူကြီးမရွေးကိုအရမ်းအလေးထားဆက်ဆံတတ်ပါတယ်။

။ပြောရရင်လူတွေအပေါ်လေးစားမှုရှိတာပေါ့

သားသမီးကိုကျ အဲ့လိုမလုပ်နိုင်ကြပါဘူး။

သားသမီးဆိုတာ ငယ်နိုင်လိုဖြစ်နေတော့

စိတ်အလိုမကျတိုင်းသားသမီးကိုနှိမ်နေတတ်တာမျိုးပါ

။စေတနာစကားပေမယ့်..အပြောမတတ်ရင်

နားခါးတာလူ့သဘာဝပါ။

အပြင်ပန်းကမှတ်မထားချင်ရင်နေမယ်

စိတ်ခံစားချက်ကတော့မိဘက

ငါပြောတိုင်းမကောင်းမြင်တယ်ဆိုပြီ

းဒေါသကြီးနေတတ်တဲ့သားသမီးတွေရှိလာရတာပါ။

စိတ်ဆိုတာအမြဲကြည်သာမနေပါဘူး။

အမြဲနားပူအောင်နေ့စဉ်ဆုံးမစကားဆိုမနေမိပါစေနဲ့။

သူနေ့စဉ်လုပ်တာတွေမှတ်ထားပြီးတစ်ပတ်တစ်ခါ

တစ်လတစ်ခါလောက်သာစားပွဲဝိုင်းမှ

ာအေးအေးဆေးဆေးပဲဆုံးမစကား

တစ်ခွန်းချင်းပြောသင့်ပါတယ်။

တစ်ပတ်တစ်ခါမို့ဆုံးမရတာ စိတ်လဲရှည်တယ်

သားသမီးအနေနဲ့လည်းမိဘက

ချက်ကျလက်ကျပြောတော့ငြင်းရခက်တယ်။

သူ့အမှားကိုဆင်ခြင်နိုင်တယ်

ဒေါသပါတဲ့ ဆုံးမစကားဟာပြောင်းပြန်

အကျိုးသက်ရောက်ပါတယ်။ဘာလို့လဲဆိုတော့

သားသမီးဆိုတာလူသားမို့ဒေါသထွက်ရင်အရွဲ့တိုက်တတ်လို့ပါ

အဆင်မပြေမှုတွေကိုသူတို့လဲမလိုလားကြပါဘူး။

ဒါပေမဲ့ ငြင်းဆန်မရရင်တော့မိဘနဲ့ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်ခြင်းထက်

အဝေးကို ပြေးသွားလိုက်တာအကုသိုလ်အနည်းဆုံး

အဆင်ပြေဆုံးလို့ထင်မြင်ယူဆလာကြပါတယ်။

မိဘနဲ့အဆင်မပြေတဲ့သားသမီးဟာ

သူ့ဖာသာရပ်တည်နေရတဲ့အခါမှာလဲ

အဆင်ပြေဘို့ဆိုတာမလွယ်ကူပါဘူး။

အဆင်ပြေပြေ မပြေပြေ မိဘမသိပါစေနဲ့

အဆင်ပြေတယ်ပဲပြောလိုက်ပါ။

တွေးပူနေတတ်တဲ့မိဘကိုလည်းစိတ်မပင်ပန်းစေသလို

အကုသိုလ်လဲနည်းစေပါတယ်။

တတ်နိုင်ရင်အဝေးကနေထောက်ပံ့ခြင်းကိုလုပ်လို့ရပါတယ်။

အနီးမှာပဲ နေမယ်ဆိုလဲမိဘနဲ့

အဆင်ပြေအောင်နည်းလမ်းရှာပြီးစိတ်လျော့ကြပါ။

မိဘဆိုတာ အဖိုးတန်ပါတယ်

ဒါပေမယ့်သားသမီးဆိုတာလဲ

လူသားမို့သူလဲသူ့တန်ဖိုးနဲ့သူရှိတယ်ဆိုတာ

မိဘများအထူးသတိထားကြည့်ကြပြီ

းမိဘနဲ့သားသမီးများဆက်ဆံရေးဟာလဲပိုအဆင်ပြေကြမှာပါ။

Credit