အသိပညာ

အခုချိန်မှာဒီစာလေးကို ခင်ဗျားတို့ဖတ်မိရင် အချိန်မီကောင်းမီနိုင်ပါသေးရဲ့…

အခုချိန်မှာဒီစာလေးကို ခင်ဗျားတို့ဖတ်မိရင် အချိန်မီကောင်းမီနိုင်ပါသေးရဲ့…

တကယ်လို့ တစ်နေ့နေ့မှာ မင်းကို မွေးဖွားခဲ့တဲ့ လူနှစ်ယောက် လောကကြီးထဲက ထွက်ခွာသွားပြီဆိုရင်။ဒီလောကမှာ မင်းနဲ့သွေးချင်းအ ရင်းနှီး ဆုံး လူနှစ်ယောက် မရှိတော့ဘူးလို့ နားလည်ပါ။

ဒါကြောင့် မိဘတွေရှိတုန်းမှာ ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ဆက်ဆံပါ…မိဘတွေကို မင်း အတွက် စိတ်မပူပါစေနဲ့။

မိဘတွေ လိုချင်တာက သားသမီးတွေဆီက ပိုက်ဆံတွေထက် သားသမီးတွေရဲ့ အဖော်ပြုပေးမှုပါပဲ။ဘာလို့လဲဆိုတော့ သားသမီးတွေဆိုတာ မိဘတွေရဲ့ နှလုံးသည်းပွတ်ဖြစ်နေလို့ပါပဲ။

တကယ်လို့ တစ်နေ့နေ့မှာ မင်းကို မွေးဖွားခဲ့တဲ့ လူနှစ်ယောက် လောကကြီးထဲက ထွက်ခွာသွားပြီ ဆိုရင်…ဒီလောကမှာ မင်းကို စိတ်ရင်းစေတနာ နွေးထွေးတဲ့အကြင်နာနဲ့ယုယစွာချစ်မဲ့သူနှစ်ယောက် ဆုံးရှုံးသွားပြီလို့ နားလည်ပါ။

ဘယ်မိဘကမှ သူတို့ရဲ့ အုတ်ဂူရှေ့မှာ သားသမီးတွေပူဆွေးနေတာကို ကြည့်ရက်မှာ မဟုတ်ပါဘူး….ဒါကြောင့် အချိန်ရပြီဆိုတာနဲ့အိမ်ကိုပြ န်ပြီး မိဘတွေနဲ့ တွေ့ပါ….ကိုယ့်အိမ်မဟုတ်တဲ့စားသောက်ဆိုင် ပျော်ပွဲစားရုံတွေမှာ

အချိန်ကုန်နေမဲ့အစား မိဘရဲ့ ရင်ခွင်မှာ ပျော်ရွှင်ပါ….။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ မိဘတွေဆိုတာ သားသမီးတွေ ပြန်လာမှာကို မျှော်လင့်နေတတ်လို့ပါပဲ….

တကယ်လို့ တစ်နေ့နေ့မှာ မင်းကို မွေးဖွားခဲ့တဲ့ လူနှစ်ယောက် လောကကြီးထဲက ထွက်ခွာသွားပြီဆိုရင်….ဒီလောကမှာ မင်း ထမင်းမစားချင် တဲ့ အခါ..

ဂရုတစိုက် ကျွေးမွေးမဲ့သူနှစ်ယောက် မရှိတော့ဘူးလို့ နားလည်ပါ။ဒါကြောင့်အပြင်မှာ ဘယ်လောက် အလုပ်များများ…အိမ်ပြန်ပြီး မိဘတွေနဲ့အတူတူ ထမင်းလက်ဆုံစားပါ…

ဘာလို့လဲဆိုတော့ မိဘတွေမရှိတော့မှ သူတို့နဲ့အတူတူ ထမင်းစားချင်လို့ မရနိုင်တော့လို့ပါပဲ။

တကယ်လို့ တစ်နေ့နေ့မှာ မင်းကို မွေးဖွားခဲ့တဲ့ လူနှစ်ယောက် လောကကြီးထဲက ထွက်ခွာသွားပြီဆိုရင်….ဒီလောကမှာ…မင်းကို

နေကောင်း ရဲ့လား …အလုပ်အဆင်ပြေရဲ့လား…ပိန်သွားလား..၀ နေလား..ဆိုပြီး ဂရုစိုက်မဲ့သူနှစ်ယောက် မရှိနိုင်တော့ဘူးလို့ နားလည်ပါ။

တကယ်တော့ လူတစ်ယောက်ကို ဂရုစိုက်ရတယ်ဆိုတာ အပင်ပန်းဆုံးပါပဲ…တော်ရုံလူက မင်းကို အမြဲ ဂရုစိုက်နေဖို့ဆိုတာ မလွယ်ပါဘူး။

ဒါကြောင့် မိဘတွေ နေမကောင်းတဲ့အခါ…သူတို့ကို အထူး ဂရုစိုက်ပါ…အဝေးရောက်နေခဲ့ရင်လဲ မိဘတွေနဲ့အမြဲဖုန်းဆက်သွယ်ပါ…ကိုယ့် ရဲ့အခြေအနေကို ပြောပြသလို မိဘတွေရဲ့ကျန်းမာရေးကိုလဲ အလေးထားပါ။

ဘာလို့လဲဆိုတော့ သူတို့ နာမကျန်းတဲ့အခါ…အတမ်းတဆုံးက မင်းဆီက မေတ္တာဖြစ်နေလို့ပါပဲ။

တကယ်လို့ တစ်နေ့နေ့မှာ မင်းကို မွေးဖွားခဲ့တဲ့ လူနှစ်ယောက် လောကကြီးထဲက ထွက်ခွာသွားပြီဆိုရင်….ဒီလောကမှာ မင်းကို အဆုံးအစမရှိ မေတ္တာအနန္တနဲ့ချစ်နိုင်မဲ့ သူနှစ်ယောက် ဆုံးရှုံးသွားပြီလို့ နားလည်ပါ….

ဒါကြောင့် မိဘတွေကို စိတ်မထိခိုက်ပါစေနဲ့…မိဘတွေရှိတုန်းမှာ ပျော် ရွှ င်မှုများများပေးပါ။

မင်းမှာ အချိန်မရှိဘူးလို့စောဒက မတက်ပါနဲ့…အလုပ်အရမ်းများတယ်လို့ မညည်းတွားပါနဲ့….ကိုယ့်ရဲ့အချိန်တွေကို တခြားသူတွေဆီမှာ အချည်း နှီး အချိန်မကုန်ပါစေနဲ့…

မိဘတွေရဲ့ ရင်ထဲမှာ သင့်တစ်ယောက်ပဲ ရှိတယ်ဆိုတာ မှတ်ထားပေးပါ။

သူငယ်ချင်းဆုံးရှုံးသွားရင် ပြန်ရှာလို့ရတယ်…အလုပ်မရှိတော့ရင်…အလုပ်အသစ်ရှာလို့ရတယ်…ယုတ်စွအဆုံး နှလုံးသားတစ်ခုဆုံး ရှုံးသွားရင် ပြန်အစားထိုးလို့ရပါတယ်…

ဒါပေမဲ့မိဘတွေမရှိတော့ဘူးဆိုရင်တော့ ဘယ်အရာနဲ့မှ အစားထိုးလို့ရမှာ မဟုတ်တော့ပါဘူး။

credit to KoKoMg

=============

အခုခ်ိန္မွာဒီစာေလးကို ခင္ဗ်ားတို႔ဖတ္မိရင္ အခ်ိန္မီေကာင္းမီနိုင္ပါေသးရဲ့…

တကယ္လို႔ တစ္ေန႔ေန႔မွာ မင္းကို ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ လူႏွစ္ေယာက္ ေလာကႀကီးထဲက ထြက္ခြာသြားၿပီဆိုရင္။ဒီေလာကမွာ မင္းနဲ႔ေသြးခ်င္းအ ရင္းႏွီး ဆုံး လူႏွစ္ေယာက္ မရွိေတာ့ဘူးလို႔ နားလည္ပါ။

ဒါေၾကာင့္ မိဘေတြရွိတုန္းမွာ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ဆက္ဆံပါ…မိဘေတြကို မင္း အတြက္ စိတ္မပူပါေစနဲ႔။

မိဘေတြ လိုခ်င္တာက သားသမီးေတြဆီက ပိုက္ဆံေတြထက္ သားသမီးေတြရဲ့ အေဖာ္ျပဳေပးမႈပါပဲ။ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သားသမီးေတြဆိုတာ မိဘေတြရဲ့ ႏွလုံးသည္းပြတ္ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။

တကယ္လို႔ တစ္ေန႔ေန႔မွာ မင္းကို ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ လူႏွစ္ေယာက္ ေလာကႀကီးထဲက ထြက္ခြာသြားၿပီ ဆိုရင္…ဒီေလာကမွာ မင္းကို စိတ္ရင္းေစတနာ ေႏြးေထြးတဲ့အၾကင္နာနဲ႔ယုယစြာခ်စ္မဲ့သူႏွစ္ေယာက္ ဆုံးရႈံးသြားၿပီလို႔ နားလည္ပါ။

ဘယ္မိဘကမွ သူတို႔ရဲ့ အုတ္ဂူေရွ႕မွာ သားသမီးေတြပူေဆြးေနတာကို ၾကည့္ရက္မွာ မဟုတ္ပါဘူး….ဒါေၾကာင့္ အခ်ိန္ရၿပီဆိုတာနဲ႔အိမ္ကိုၿပ န္ၿပီး မိဘေတြနဲ႔ ေတြ႕ပါ….ကိုယ့္အိမ္မဟုတ္တဲ့စားေသာက္ဆိုင္ ေပ်ာ္ပြဲစား႐ုံေတြမွာ

အခ်ိန္ကုန္ေနမဲ့အစား မိဘရဲ့ ရင္ခြင္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါ….။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ မိဘေတြဆိုတာ သားသမီးေတြ ျပန္လာမွာကို ေမၽွာ္လင့္ေနတတ္လို႔ပါပဲ….

တကယ္လို႔ တစ္ေန႔ေန႔မွာ မင္းကို ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ လူႏွစ္ေယာက္ ေလာကႀကီးထဲက ထြက္ခြာသြားၿပီဆိုရင္….ဒီေလာကမွာ မင္း ထမင္းမစားခ်င္ တဲ့ အခါ..

ဂ႐ုတစိုက္ ေကၽြးေမြးမဲ့သူႏွစ္ေယာက္ မရွိေတာ့ဘူးလို႔ နားလည္ပါ။ဒါေၾကာင့္အျပင္မွာ ဘယ္ေလာက္ အလုပ္မ်ားမ်ား…အိမ္ျပန္ၿပီး မိဘေတြနဲ႔အတူတူ ထမင္းလက္ဆုံစားပါ…

ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ မိဘေတြမရွိေတာ့မွ သူတို႔နဲ႔အတူတူ ထမင္းစားခ်င္လို႔ မရနိုင္ေတာ့လို႔ပါပဲ။

တကယ္လို႔ တစ္ေန႔ေန႔မွာ မင္းကို ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ လူႏွစ္ေယာက္ ေလာကႀကီးထဲက ထြက္ခြာသြားၿပီဆိုရင္….ဒီေလာကမွာ…မင္းကို

ေနေကာင္း ရဲ့လား …အလုပ္အဆင္ေျပရဲ့လား…ပိန္သြားလား..၀ ေနလား..ဆိုၿပီး ဂ႐ုစိုက္မဲ့သူႏွစ္ေယာက္ မရွိနိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ နားလည္ပါ။

တကယ္ေတာ့ လူတစ္ေယာက္ကို ဂ႐ုစိုက္ရတယ္ဆိုတာ အပင္ပန္းဆုံးပါပဲ…ေတာ္႐ုံလူက မင္းကို အျမဲ ဂ႐ုစိုက္ေနဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ပါဘူး။

ဒါေၾကာင့္ မိဘေတြ ေနမေကာင္းတဲ့အခါ…သူတို႔ကို အထူး ဂ႐ုစိုက္ပါ…အေဝးေရာက္ေနခဲ့ရင္လဲ မိဘေတြနဲ႔အျမဲဖုန္းဆက္သြယ္ပါ…ကိုယ့္ ရဲ့အေျခအေနကို ေျပာျပသလို မိဘေတြရဲ့က်န္းမာေရးကိုလဲ အေလးထားပါ။

ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူတို႔ နာမက်န္းတဲ့အခါ…အတမ္းတဆုံးက မင္းဆီက ေမတၱာျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။

တကယ္လို႔ တစ္ေန႔ေန႔မွာ မင္းကို ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ လူႏွစ္ေယာက္ ေလာကႀကီးထဲက ထြက္ခြာသြားၿပီဆိုရင္….ဒီေလာကမွာ မင္းကို အဆုံးအစမရွိ ေမတၱာအနႏၲနဲ႔ခ်စ္နိုင္မဲ့ သူႏွစ္ေယာက္ ဆုံးရႈံးသြားၿပီလို႔ နားလည္ပါ….

ဒါေၾကာင့္ မိဘေတြကို စိတ္မထိခိုက္ပါေစနဲ႔…မိဘေတြရွိတုန္းမွာ ေပ်ာ္ ရႊ င္မႈမ်ားမ်ားေပးပါ။

မင္းမွာ အခ်ိန္မရွိဘူးလို႔ေစာဒက မတက္ပါနဲ႔…အလုပ္အရမ္းမ်ားတယ္လို႔ မညည္းတြားပါနဲ႔….ကိုယ့္ရဲ့အခ်ိန္ေတြကို တျခားသူေတြဆီမွာ အခ်ည္း ႏွီး အခ်ိန္မကုန္ပါေစနဲ႔…

မိဘေတြရဲ့ ရင္ထဲမွာ သင့္တစ္ေယာက္ပဲ ရွိတယ္ဆိုတာ မွတ္ထားေပးပါ။

သူငယ္ခ်င္းဆုံးရႈံးသြားရင္ ျပန္ရွာလို႔ရတယ္…အလုပ္မရွိေတာ့ရင္…အလုပ္အသစ္ရွာလို႔ရတယ္…ယုတ္စြအဆုံး ႏွလုံးသားတစ္ခုဆုံး ရႈံးသြားရင္ ျပန္အစားထိုးလို႔ရပါတယ္…

ဒါေပမဲ့မိဘေတြမရွိေတာ့ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္အရာနဲ႔မွ အစားထိုးလို႔ရမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။

credit to KoKoMg