ကျွန်တော်တို့တွေ ဘာလို့မချမ်းသာကြတာလည်း ဆိုတာကိုဒီတစ်ခါ အတူတူလေ့လာကြည့်ရအောင်ပါ။
လူတိုင်းက ဘဝမှာ ချမ်းသာချင်ကြတဲ့ သူတွေချည်းပါပဲ။ မိတ်ဆွေတို့အနေနဲ့ မယုံဘူးဆိုရင် လူတွေကို လိုက်မေးကြည့်လိုက်ပါ။ ၉၉ ရာခိုင်နှုန်းဟာ ချမ်းသာချင်ကြတဲ့ သူတွေကြီးပါပဲ။
ဒီလိုချမ်းသာချင်တဲ့ စိတ်ဆန္ဒလေးရှိနေရုံနဲ့ တကယ်ချမ်းသာသွားမယ် ဆိုရင် မိတ်ဆွေတို့အနေနဲ့ ဆင်းရဲသားဆိုတာကို ပြတိုက်ထဲမှာ သွားကြည့်ရမဲ့အနေအထားတွေ ဖြစ်သွားပါလိမ့်မယ်။
ဒီလောက်ဆိုရင် မိတ်ဆွေတို့ သဘောပေါက်မှာပါ။ ကျွန်တော့တို့မှာချမ်းသာချင်တဲ့ ဆန္ဒလေးတစ်ခုရှိနေရုံနဲ့ မပြီးသေးဘူး ဆိုတာကို။ကျွန်တော်တို့က ချမ်းသာချင်ကြတယ်။ဒါပေမယ့် မချမ်းသာကြဘူး။
ဘာကြောင့်လဲကျွန်တော်တို့က ငွေကြေးနဲ့ ပတ်သက်လာရင်ကိုယ့် ပမာဏကို ကိုယ် နားမလည်ကြလို့ပါ။ငွေကို ဘယ်လိုသုံးရမယ်ဆိုတာကို ကောင်းကောင်း သဘောမပေါက်ကြဘူးပေါ့။
တစ်နည်းပြောရင်ငွေကြေး စီမံခန်ခွဲမှု့ ညံ့ဖျင်းတာပါ။ ဒီထက်ပိုဆိုးဝါးတာက လူအများစုဟာလက်တွေ့မကျတဲ့ စိတ်ကူးထဲက ဘဝမှာ ပျော်နေကြတာပါ။
နောက်တစ်ခုက အဆင့်ကိုကျော်ပြီး တွေးလိုက်တာပါ။ဒါကဘာလည်းဆိုတော့ လက်ရှိကိုယ်လုပ်နေတဲ့ အလုပ်ကိုမေ့ပြီးအခြားနယ်ပယ်တစ်ခုမှာ အတွေးလွန်နေချင်းပါ။
ဥပမာ – ကိုယ်က လခစားအလုပ်သမား တစ်ယောက်ပဲဆိုပါတော့ ဒါဆိုရင် အရင်ဦးဆုံး စဉ်းစားရမှာက ချမ်းသာဖို့ မဟုတ်ပါဘူး။
ဒီလိုအလုပ်သမား ဘဝက လွတ်မြောက်ဖို့ စဉ်းစားရမှာပါ။သူတစ်ပါးရဲ့ လစာနဲ့ ချမ်းသာဖို့ စဉ်းစားတာကတော့ စောလွန်းပါတယ်။
ဒါကြောင့် ကိုယ်ပိုင် အလုပ်တစ်ခု စတင်ဖို့ကို ပထမအဆင့် အနေနဲ့ စဉ်းစားပါ ကြိုးစားပါ။ပြီးမှ ချမ်းသာဖို့ အတွက် ထပ်စဉ်းစားပြီး နည်းလမ်း အသစ်ကိုရှာပါ။
ဒီနေရာမှာ တစ်ခုပြောချင်တာက အလုပ်တစ်ခုကို စတင်တဲ့နေရာမှာ ကြီးကျယ်ပြီး ခန်းနားထည်ဝါနေဖို့မလိုပါဘူး။
ကိုယ်နဲ့ ကိုက်ညီပြီး နည်းစနစ်ကျဖိုကသာ အဓိကပါ။ ဒီလို စတင်တဲ့ အချိန်မှာ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ကလည်း ကိုယ်စွမ်း ဉာဏ်စွမ်းရှိပြီး ကြိုးစားအားထုတ်မှု့ရှိမှဖြစ်မှာပါ။
ဒီလိုမှမဟုတ်ပဲ ငါတော့လုပ်တာပဲလေ ဖြစ်တာမဖြစ်တာက ကံကြမ္မာပါဆိုပြီး ကံကိုပဲယိုးမယ်ဖွဲ့နေလို့မရပါဘူး။
ကံကောင်းလို့ဆိုပြီး ထိုင်နေရင်း ရှေ့မှာ ရွှေအိုးကြီး ပေါ်လာတယ် ဆိုတာကတော့ ရှေးရှေးတုန်းက သာဓကတွေနဲ့ စိတ်ကူးယဉ်ဆန်ဆန် ဒဏ်ဏ္ဍာရီပုံပြင်တွေထဲမှာပဲရှိခဲ့တာပါ။
လက်ရှိ မျက်မှောက်ခေတ်မှာတော့ ဒီလိုဖြစ်လာဖို့ဆိုတာ အိမ်မက်ထဲမှာတောင် တကယ်ခဲယဉ်းပါတယ်။ဒါကြောင့် စိတ်ကူးယဉ်မနေပဲ လက်ရှိအချိန်တွေကိုရင်ဆိုင်နိုင်အောင် ကြိုးစားပါ။
မိတ်ဆွေတို့ အနေနဲ့ အချိန်ရဲ့ တိုက်စားမှု့ကို ခံနိုင်ရည်မရှိဘဲ စိတ်ပျက် ဇွဲလျှော့လိုက်ခြင်းဟာလည်းကံကောင်းခြင်းတွေကို ငြင်းပယ်လိုက်တာမျိုး ဖြစ်သွားနိုင်ပါတယ်။
ဒါကြောင့် စိတ်ရှည်သည်းခံဖို့လည်း လိုပါတယ်။ကျွန်တော်တို့ရဲ့ အဓိက အားနည်းချက်က ဘာလဲဆိုတော့လူတိုင်းက နက်ပြည်ရောက်ချင်ကြတယ်။
ခက်နေတာ တစ်ခုကဘယ်သူကမှ မသေချင်ကြတာပါ။ဟုတ်ပါတယ်။ကျွန်တော်တို့ရဲ့မချမ်းသာရခြင်း အကြောင်းက ဒါပါပဲ။ပါးစပ်က ချမ်းသာချင်တယ် ချမ်းသာချင်တယ်ဆိုတာပဲ ပြောနေကြတယ်။
ကိုယ်ကိုယ်တိုင်လည်း ကြိုးစား အားထုတ်မှု့မရှိဘူး။ဒီကြားထဲ သူတို့က မနက်မိုးလင်းလို့ အိမ်သာတတ်ရင်ရွှေထွက်ချင်ကြတယ်။ဒီလို အတွေးတွေကြောင့် ကျွန်တော်တို့က မချမ်းသာကြရတာပါ။
ဒါကြောင့် ကျွန်တော်တို့အနေနဲ့ သူတစ်ပါးကိုမေးခွန်းထုတ်နေမယ့်အစား ကိုယ့်ကိုယ်ကို မေးခွန်းထုတ်ပြီး ပြောင်းလဲသင့်တဲ့ အမူအကျင့်တွေကို ပြုပြင် ပြောင်းလဲလိုက်ရင် ကံကောင်းခြင်းဟာကျွန်တော်တို့ရဲ့ ရှေ့တည့်တည့်မှာ ရပ်စောင့်နေမှာပါ…
credit
