ဘေဘီလုံမှာ အချမ်းသာဆုံးပုဂ္ဂိုလ်ရဲ့ ငွေစုနည်းဗျူဟာ

ဆရာဖေမြင့်ရဲ့ ..ဘေဘီလုံမှာ အချမ်းသာဆုံးပုဂ္ဂိုလ် စာအုပ်ထဲမှာလူတစ်ယောက်အနေ နဲ့ ချမ်းသာချင်ရင် ပထမဆုံး လိုက်နာ ကျင့်သုံးရမဲ့ တစ်ချက်ရှိပါတယ်..။အဲ့တာဘာလဲဆိုတော့ ..” ငါရတဲ့ဝင်ငွေရဲ့

တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းသည် ငါ့အတွက်ကိုယ်ပိုင် ဥစ္စာဖြစ်စေရမည်တဲ့ “ကျွန် တော်တို့ဝင်ငွေက ကျွန်တော်တို့ကိုယ်ပိုင်ဟုတ်ပါရဲ့လား ..စာထဲမှာညွှန်းဆိုထားတာကတော့ .. မင်းအဝတ်ထည်တွေရဖို့ အပ်ချူပ်သမားကို ပိုက်ဆံမပေးရဘူးလား ,

ဖိနပ်စီးဖို့ ဖိနပ်ချူပ်သမားကို ငွေမပေးရဘူးလား , အဲ့လိုပဲ အစားသောက်တွေအတွက်ကော ဘေဘီလုံမြို့မှာ မင်းပိုက်ဆံကို မသုံးရဘူးလား , ပြီးခဲ့တဲ့လက ရတဲ့မင်းရဲ့ဝင်ငွေ ဘယ်နှစ်ပြားကျန်သလဲ , ပြီးခဲ့တဲ့ တစ်နှစ်လုံးက ရတဲ့ငွေကော ဘယ်မလဲ မရှိဘူးမို့လား ,

တကယ်တော့ မင်းကိုယ်မင်းကလွဲပြီးလူတစ်ကာကို ပိုက်ဆံတွေပေးနေခဲ့တာပါတဲ့ ..အဲ့လိုမဟုတ်ပဲ မင်းရလာတဲ့ ဝင်ငွေရဲ့ ဆယ်ပုံတစ်ပုံကို စုဆောင်းခဲ့မယ်ဆိုရင် ဆယ်နှစ်အတွင်းမှာ မင်းဟာ ဘယ်လောက်ချမ်းသာနေမလဲ ..?

” အဓိက ဒီစာပိုဒ်လေးရဲ့ ဆိုလိုရင်းဖြစ်တဲ့ ငါရတဲ့ဝင်ငွေရဲ့ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဟာ ငါ့အတွက်ကိုယ်ပိုင် ဥစ္စာဖြစ်ရမည် ” ဆိုတာ ကိုယ်ဝင်ငွေတွေကို ဝင်သလောက်သုံးမပြစ်ပဲ ဆယ်ပုံတစ်ပုံလောက်ကို စုဆောင်းထားဖို့ပဲဖြစ်ပါတယ် ..

အဲ့လို စုဆောင်းထားတဲ့ တစ်ဆင့်မှာပဲ မပြီးပဲ “ကိုယ်စုထားတဲ့ ငွေတိုင်းဟာ ကိုယ့်အတွက် အလုပ်လုပ်ပေးနိုင်မဲ့ ကျေးကျွန်တွေဖြစ်ရမယ် “တစ်နည်းအားဖြင့်စုဆောင်းရုံနဲ့မပြီးဘူး ပြန် လည်ရင်းနှီးပြီးခိုင်းစေရမယ် .. အဲ့ကျေးကျွန်ငွေသားတွေကနေ တစ်ဆင့်

နောက်ထပ် အစွယ်ဖွားသားသမီးတွေ မွေးနိုင်အောင် လုပ် ဆောင်ရမယ်တဲ့ ..မင်းဟာချမ်းသာချင်တဲ့လူဆိုရင် မင်းစုဆောင်းသမျှကို တိုးပွားအောင်လုပ်ရပါမယ်တဲ့ ..ဒါကြောင့် ချမ်းသာချင်တဲ့လူတစ်ယောက်အနေ နဲ့

ပထမဆုံး လိုက်နာကျင့်သုံးရမယ့် အချက်ဟာ ကိုယ်ဝင်ငွေရဲ့ ဆယ်ပုံတစ်ပုံကို ကိုယ့်အတွက်ပြန်လည်စုဆောင်းဖို့ပဲ ဖြစ်ပါတယ် ..။ ကိုးကား- ဆရာကြီးဖေမြင့်ရဲ့စာအုပ်ထဲမှ

Zawgyi ဖြင့်ဖတ်ပါ

ဘဘေီလုံမှာ အခမြျးသာဆုံးပုဂ်ဂိုလျရဲ့ ငှစေုနညျးဗြူဟာ

ဆရာဖမွေင့ျရဲ့ ..ဘဘေီလုံမှာ အခမြျးသာဆုံးပုဂ်ဂိုလျ စာအုပျထဲမှာလူတဈယောကျအနေ နဲ့ ခမြျးသာခငြျရငျ ပထမဆုံး လိုကျနာ ကငြ့ျသုံးရမဲ့ တဈခကြျရှိပါတယျ..။အဲ့တာဘာလဲဆိုတော့ ..” ငါရတဲ့ဝငျငှရေဲ့

တဈစိတျတဈပိုငျးသညျ ငါ့အတှကျကိုယျပိုငျ ဥစ်စာဖွဈစရေမညျတဲ့ “ကြှနျ တောျတို့ဝငျငှကေ ကြှနျတောျတို့ကိုယျပိုငျဟုတျပါရဲ့လား ..စာထဲမှာညှှနျးဆိုထားတာကတော့ .. မငျးအဝတျထညျတှရေဖို့ အပျခြူပျသမားကို ပိုကျဆံမပေးရဘူးလား ,

ဖိနပျစီးဖို့ ဖိနပျခြူပျသမားကို ငှမေပေးရဘူးလား , အဲ့လိုပဲ အစားသောကျတှအေတှကျကော ဘဘေီလုံမွို့မှာ မငျးပိုကျဆံကို မသုံးရဘူးလား , ပွီးခဲ့တဲ့လက ရတဲ့မငျးရဲ့ဝငျငှေ ဘယျနှဈပွားကနြျသလဲ , ပွီးခဲ့တဲ့ တဈနှဈလုံးက ရတဲ့ငှကေော ဘယျမလဲ မရှိဘူးမို့လား ,

တကယျတော့ မငျးကိုယျမငျးကလှဲပွီးလူတဈကာကို ပိုကျဆံတှပေေးနခေဲ့တာပါတဲ့ ..အဲ့လိုမဟုတျပဲ မငျးရလာတဲ့ ဝငျငှရေဲ့ ဆယျပုံတဈပုံကို စုဆောငျးခဲ့မယျဆိုရငျ ဆယျနှဈအတှငျးမှာ မငျးဟာ ဘယျလောကျခမြျးသာနမေလဲ ..?

” အဓိက ဒီစာပိုဒျလေးရဲ့ ဆိုလိုရငျးဖွဈတဲ့ ငါရတဲ့ဝငျငှရေဲ့ တဈစိတျတဈပိုငျးဟာ ငါ့အတှကျကိုယျပိုငျ ဥစ်စာဖွဈရမညျ ” ဆိုတာ ကိုယျဝငျငှတှေကေို ဝငျသလောကျသုံးမပွဈပဲ ဆယျပုံတဈပုံလောကျကို စုဆောငျးထားဖို့ပဲဖွဈပါတယျ ..

အဲ့လို စုဆောငျးထားတဲ့ တဈဆင့ျမှာပဲ မပွီးပဲ “ကိုယျစုထားတဲ့ ငှတေိုငျးဟာ ကိုယ့ျအတှကျ အလုပျလုပျပေးနိုငျမဲ့ ကြေးကြှနျတှဖွေဈရမယျ “တဈနညျးအားဖွင့ျစုဆောငျးရုံနဲ့မပွီးဘူး ပွနျ လညျရငျးနှီးပွီးခိုငျးစရေမယျ .. အဲ့ကြေးကြှနျငှသေားတှကေနေ တဈဆင့ျ

နောကျထပျ အစှယျဖှားသားသမီးတှေ မှေးနိုငျအောငျ လုပျ ဆောငျရမယျတဲ့ ..မငျးဟာခမြျးသာခငြျတဲ့လူဆိုရငျ မငျးစုဆောငျးသမြှကို တိုးပှားအောငျလုပျရပါမယျတဲ့ ..ဒါကွောင့ျ ခမြျးသာခငြျတဲ့လူတဈယောကျအနေ နဲ့

ပထမဆုံး လိုကျနာကငြ့ျသုံးရမယျ့ အခကြျဟာ ကိုယျဝငျငှရေဲ့ ဆယျပုံတဈပုံကို ကိုယ့ျအတှကျပွနျလညျစုဆောငျးဖို့ပဲ ဖွဈပါတယျ ..။ ကိုးကား- ဆရာကွီးဖမွေင့ျရဲ့စာအုပျထဲမှ