ေသသြားတဲ့ ေကာင္မေလးပဲ လွတယ္ထင္ေနတာ…ေရးထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြက ပိုလွေနတယ္
ေနာက္ဆုံးပို႔ေဆာင္ဖို႔ လာႀကိဳသည့္သူႏွင့္အတူ..မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ေသဆုံးသြားသည္။
သူ … ဒါကို သတိထားမိတဲ့အခ်ိန္ ေသမင္းဟုယူဆရသည့္ ဝတ္႐ုံနက္ျခဳံထားေသာလူႀကီးက သူ႔ေဘးေရာက္ႏွင့္ေနၿပီ။
လက္ထဲမွာလည္း တစ္ဖက္က သူကိုင္ေနက် တူရႊင္းအရွည္ႀကီးႏွင့္။ ေနာက္တစ္ဖက္မွာ လက္ဆြဲေသတၱာေလးတစ္ခုႏွင့္။
ေသမင္းက …ထိုမိန္းကေလးကိုေျပာသည္၊”လာ … ကေလးမေလး သြားဖို႔ အခ်ိန္တန္ၿပီ”
မိန္းကေလး —“ဟင္ … ျမန္လိုက္တာ …သမီးမွာ လုပ္စရာ အစီအစဥ္ေတြ အမ်ားႀကီးက်န္ေသးတယ္”
ေသမင္း —“တကယ္စိတ္မေကာင္းပါဘူး။အခ်ိန္မရွိေတာ့လို႔ပါ …”
မိန္းကေလး —“ဦးလက္ထဲက ေသတၱာထဲမွာ …ဘာေတြထည့္ထားတာလဲ?”
ေသမင္း -“မင္းနဲ႔ ဆိုင္တဲ့ ဥစၥာေတြ”
မိန္းကေလး –“သမီးနဲ႔ ဆိုင္တဲ့ ဥစၥာေတြ ဟုတ္လား ? ဦးဆိုလိုတာ သမီးရဲ့အဝတ္အစားေတြ၊ ေရႊေတြ ေငြေတြကိုလား …”
ေသမင္း —“အဲဒီဥစၥာေတြက မင္းနဲ႔ အစကတည္းက မဆိုင္ခဲ့ဘူး … အဲဒါေတြက ကမၻာႀကီးနဲ႔ပဲဆိုင္တာ”
မိန္းကေလး —“ဒါဆို သမီးရဲ့ မွတ္ဉာဏ္ေတြလား”
ေသမင္း —“မွတ္ဉာဏ္က …အခ်ိန္နဲ႔ပဲဆိုင္တာ”
မိန္းကေလး —“ဒါဆို သမီးရဲ့ ပညာလား”
ေသမင္း —“ပညာက…ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ပဲ ဆိုင္ခဲ့တာ”
မိန္းကေလး —“ဒါဆို သမီးရဲ့ မိတ္ေဆြေတြလား”
ေသမင္း —“မဟုတ္ဘူး… မိတ္ေဆြေတြက မင္းျဖတ္သန္းလာခဲ့တဲ့ဘဝရဲ့ ဧည့္သည္ေတြ”
မိန္းကေလး —-“ဒါဆို သမီးရဲ့ ခ်စ္သူ လား”
ေသမင္း —-“မဟုတ္ဘူး … သူက–မင္းရဲ့ အေတြးနဲ႔ပဲဆိုင္ခဲ့တာ”
မိန္းကေလး —“ဒါဆို က်ိန္းေသၿပီ၊ အထဲထဲမွာ သမီးရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ပဲျဖစ္ရမယ္”
ေသမင္း —-“ဟင့္အင္း …ခႏၶာကိုယ္က ေျမမႈန္နဲ႔ပဲဆိုင္တာ”
မိန္းကေလး —“ဒါဆို ေနာက္ဆုံးျဖစ္တဲ့ သမီးရဲ့ဝိညဥ္လား”
ေသမင္း —-“သနားစရာေကာင္းတဲ့ မိန္းကေလးရယ္ … မင္းရဲ့ ဝိညဥ္က ငါနဲ႔ပဲဆိုင္တာ”
မိန္းကေလး မ်က္ႏွာမွာ အေၾကာက္တရားေတြနဲ႔ ျပည့္လာေနခဲ့ၿပီး ေဇာေခၽြးျပန္လာသည္။
သူ မေစာင့္နိုင္ေတာ့ဘဲ ေသမင္းလက္ထဲက ေသတၱာေလးက္ို ဆြဲယူဖြင့္လိုက္သည္။
အထဲမွာ ဘာမွ မပါ၊ ဗလာနတၱိျဖစ္ေနသည္။
သူ အသည္းကြဲသြားသည္။ မ်က္ရည္အျပည့္နဲ႔ ေသမင္းကို ေမးလိုက္သည္။
မိန္းကေလး —“သမီး ဘယ္တုန္းကမွ …ဘာမွ မပိုင္ဆိုင္ခဲ့ဘူးေပါ့ေလ ဟုတ္သလား …”
ေသမင္း —“ဟုတ္တယ္ … မင္း ဘယ္တုန္းကမွ ဘယ္အရာမွ မပိုင္ဆိုင္ခဲ့ဘူး”
မိန္းကေလး —“ဒါဆို ဘယ္အရာက …သမီးနဲ႔ ဆိုင္ခဲ့သလဲ …”
ေသမင္း —“မင္းရဲ့ စကၠန႔္တိုင္း၊ မိနစ္တိုင္း၊
မင္း အသက္ရွိစဥ္အခါက မင္းရဲ့ စကၠန႔္တိုင္း၊ မိနစ္တိုင္းကို မင္းပိုင္ဆိုင္ခဲ့တယ္၊
လူဘဝဆိုတာ မ်က္ေတာင္ တစ္ခ်က္ခတ္တိုင္းမွာ ျဖစ္ပ်က္သြားၾကတာပဲေလ”တဲ့ …။
မွတ္ခ်က္ ။ ။ေသမင္းသည္ သင္တို႔ထင္ခဲ့သလို ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ေကာင္းေသာသူမဟုတ္ပါ၊
သင့္ရဲ့ ေနာက္ဆုံးခရီးကို လိုက္လံပို႔ေဆာင္ဖို႔ လာႀကိဳသည့္ သူသာပင္။
သင့္ရဲ့ …စကၠန႔္တိုင္း၊ မိနစ္တိုင္းကို ေကာင္းေကာင္း တန္ဖိုးထားပါ။
အသက္ကို တန္ဖိုးထားပါ။ အသက္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါ။ အသက္ကို ရွင္သန္ပါ။
ေသမင္းေသတၱာထဲမွာ ထည့္သြားနိုင္တဲ့ …ဒါန၊သီလ၊ဘာဝနာ မ်ားကို ျပဳပါ။
orginal writer
unicode
သေသွားတဲ့ ကောင်မလေးပဲ လှတယ်ထင်နေတာ…ရေးထားတဲ့ အကြောင်းအရာတွေက ပိုလှနေတယ်
နောက်ဆုံးပို့ဆောင်ဖို့ လာကြိုသည့်သူနှင့်အတူ..မိန်းကလေးတစ်ယောက် သေဆုံးသွားသည်။
သူ … ဒါကို သတိထားမိတဲ့အချိန် သေမင်းဟုယူဆရသည့် ဝတ်ရုံနက်ခြုံထားသောလူကြီးက သူ့ဘေးရောက်နှင့်နေပြီ။
လက်ထဲမှာလည်း တစ်ဖက်က သူကိုင်နေကျ တူရွှင်းအရှည်ကြီးနှင့်။ နောက်တစ်ဖက်မှာ လက်ဆွဲသေတ္တာလေးတစ်ခုနှင့်။
သေမင်းက …ထိုမိန်းကလေးကိုပြောသည်၊”လာ … ကလေးမလေး သွားဖို့ အချိန်တန်ပြီ”
မိန်းကလေး —“ဟင် … မြန်လိုက်တာ …သမီးမှာ လုပ်စရာ အစီအစဉ်တွေ အများကြီးကျန်သေးတယ်”
သေမင်း —“တကယ်စိတ်မကောင်းပါဘူး။အချိန်မရှိတော့လို့ပါ …”
မိန်းကလေး —“ဦးလက်ထဲက သေတ္တာထဲမှာ …ဘာတွေထည့်ထားတာလဲ?”
သေမင်း -“မင်းနဲ့ ဆိုင်တဲ့ ဥစ္စာတွေ”
မိန်းကလေး –“သမီးနဲ့ ဆိုင်တဲ့ ဥစ္စာတွေ ဟုတ်လား ? ဦးဆိုလိုတာ သမီးရဲ့အဝတ်အစားတွေ၊ ရွှေတွေ ငွေတွေကိုလား …”
သေမင်း —“အဲဒီဥစ္စာတွေက မင်းနဲ့ အစကတည်းက မဆိုင်ခဲ့ဘူး … အဲဒါတွေက ကမ္ဘာကြီးနဲ့ပဲဆိုင်တာ”
မိန်းကလေး —“ဒါဆို သမီးရဲ့ မှတ်ဉာဏ်တွေလား”
သေမင်း —“မှတ်ဉာဏ်က …အချိန်နဲ့ပဲဆိုင်တာ”
မိန်းကလေး —“ဒါဆို သမီးရဲ့ ပညာလား”
သေမင်း —“ပညာက…ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ပဲ ဆိုင်ခဲ့တာ”
မိန်းကလေး —“ဒါဆို သမီးရဲ့ မိတ်ဆွေတွေလား”
သေမင်း —“မဟုတ်ဘူး… မိတ်ဆွေတွေက မင်းဖြတ်သန်းလာခဲ့တဲ့ဘဝရဲ့ ဧည့်သည်တွေ”
မိန်းကလေး —-“ဒါဆို သမီးရဲ့ ချစ်သူ လား”
သေမင်း —-“မဟုတ်ဘူး … သူက–မင်းရဲ့ အတွေးနဲ့ပဲဆိုင်ခဲ့တာ”
မိန်းကလေး —“ဒါဆို ကျိန်းသေပြီ၊ အထဲထဲမှာ သမီးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ပဲဖြစ်ရမယ်”
သေမင်း —-“ဟင့်အင်း …ခန္ဓာကိုယ်က မြေမှုန်နဲ့ပဲဆိုင်တာ”
မိန်းကလေး —“ဒါဆို နောက်ဆုံးဖြစ်တဲ့ သမီးရဲ့ဝိညဉ်လား”
သေမင်း —-“သနားစရာကောင်းတဲ့ မိန်းကလေးရယ် … မင်းရဲ့ ဝိညဉ်က ငါနဲ့ပဲဆိုင်တာ”
မိန်းကလေး မျက်နှာမှာ အကြောက်တရားတွေနဲ့ ပြည့်လာနေခဲ့ပြီး ဇောချွေးပြန်လာသည်။
သူ မစောင့်နိုင်တော့ဘဲ သေမင်းလက်ထဲက သေတ္တာလေးက်ို ဆွဲယူဖွင့်လိုက်သည်။
အထဲမှာ ဘာမှ မပါ၊ ဗလာနတ္တိဖြစ်နေသည်။
သူ အသည်းကွဲသွားသည်။ မျက်ရည်အပြည့်နဲ့ သေမင်းကို မေးလိုက်သည်။
မိန်းကလေး —“သမီး ဘယ်တုန်းကမှ …ဘာမှ မပိုင်ဆိုင်ခဲ့ဘူးပေါ့လေ ဟုတ်သလား …”
သေမင်း —“ဟုတ်တယ် … မင်း ဘယ်တုန်းကမှ ဘယ်အရာမှ မပိုင်ဆိုင်ခဲ့ဘူး”
မိန်းကလေး —“ဒါဆို ဘယ်အရာက …သမီးနဲ့ ဆိုင်ခဲ့သလဲ …”
သေမင်း —“မင်းရဲ့ စက္ကန့်တိုင်း၊ မိနစ်တိုင်း၊
မင်း အသက်ရှိစဉ်အခါက မင်းရဲ့ စက္ကန့်တိုင်း၊ မိနစ်တိုင်းကို မင်းပိုင်ဆိုင်ခဲ့တယ်၊
လူဘဝဆိုတာ မျက်တောင် တစ်ချက်ခတ်တိုင်းမှာ ဖြစ်ပျက်သွားကြတာပဲလေ”တဲ့ …။
မှတ်ချက် ။ ။သေမင်းသည် သင်တို့ထင်ခဲ့သလို ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ ကောင်းသောသူမဟုတ်ပါ၊
သင့်ရဲ့ နောက်ဆုံးခရီးကို လိုက်လံပို့ဆောင်ဖို့ လာကြိုသည့် သူသာပင်။
သင့်ရဲ့ …စက္ကန့်တိုင်း၊ မိနစ်တိုင်းကို ကောင်းကောင်း တန်ဖိုးထားပါ။
အသက်ကို တန်ဖိုးထားပါ။ အသက်မှာ ပျော်ရွှင်ပါ။ အသက်ကို ရှင်သန်ပါ။
သေမင်းသေတ္တာထဲမှာ ထည့်သွားနိုင်တဲ့ …ဒါန၊သီလ၊ဘာဝနာ များကို ပြုပါ။
orginal writer
