“ေခြး ၄ ေကာင္ကိုလည္ေခ်ာင္းထဲ ကေသြးစပါလာေအာင္ပင္ အန္ေကြၽးခဲ့တဲ့ ေက်ာက္တူးသမားေမာင္စိုးႏိုင္”
ေခြး ၄ ေကာင္ကိုလည္ေခ်ာင္းထဲ ကေသြးစပါလာေအာင္ပင္အန္ေကြၽးခဲ့တဲ့ ေက်ာက္တူးသမားေမာင္စိုးႏိုင္၏ရည္မွန္းခ်က္က(တစ္ေန႔ေန႔တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ ဗုဒၶေစတီေတာ္တစ္ဆူကို ရတနာေက်ာက္စိမ္းမ်ားျဖင့္
တည္ထားကိုးကြယ္ႏိုင္ေစရန္ ) ျဖစ္သည္ တစ္ခါက ဦးစိုးႏိုင္သည္ ခရီးသြားရင္း စိတ္မေကာင္းစရာ ျမင္ကြင္းတစ္ခုကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ေခြးမႀကီးတစ္ေကာင္ႏွင့္ ေခြးေလးသုံးေကာင္တို႔သည္ အစာေရစာျပတ္ၿပီး ခ်ဳံပုတ္ထဲတြင္ ေခြလဲေနၾကသည္။အိမ္မွာမေမြးခ်င္သျဖင့္
ေခြးမႀကီးႏွင့္ေခြးကေလးသုံးေကာင္ပါ ေတာထဲလာပစ္ထားရာ လူေနအိမ္မ်ားမရွိသျဖင့္ အစာေရစာျပတ္ကာလဲက်ေနၾက ျခင္းျဖစ္သည္။အစာတစ္နပ္ေလာက္သာ စားရပါက လူေနအိမ္မ်ားရွိေသာေနရာသို႔ သူတို႔သားအမိတစ္ေတြ
သြားႏိုင္ၾကမည္ျဖစ္သည္။ဦးစိုးႏိုင္သည္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ သဒၵါ တရားေၾကာင့္ ကားေပၚသို႔ အျမန္ေျပးကာ ေကြၽးေမြးစရာမ်ားကို ရွာၾကည့္သည္။ မည္သည့္အစာကိုမွ်မေတြ႕ရ။မ်က္ေစ့တစ္ဆုံး လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ေသာ္လည္း အိမ္ေျခရာေျခမေျပာနဲ႔
တဲတစ္လုံးပင္မေတြ႕ရေပ။ေကြၽးေမြးခ်င္ေသာ ေမတၱာေစတနာသည္ ျပင္းထန္ေနၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အပင္ထက္မွ ဖက္သန႔္သန႔္မ်ားကိုခူးကာ ေခြးမ်ားေရွ႕တြင္ ျဖန႔္ခင္းခ်လိုက္သည္
အ႐ိုးေပၚအေရတင္ျဖစ္ကာ ခ်ိနဲ႔ေနေသာေခြးမႀကီးႏွင့္ ေခြးကေလးသုံးေကာင္သည္ ဦးစိုးႏိုင္ကို ရန္သူလား၊ မိတ္ေဆြလားဟု မခြဲျခားႏိုင္ေသာအၾကည့္ျဖင့္ လွမ္းၾကည့္ေနၾကသည္။ ရန္သူျဖစ္ေနပါက ထြက္ေျပးႏိုင္စြမ္း မရွိေတာ့ၿပီျဖစ္သျဖင့္
အေသခံဖို႔ရာသာရွိေပလိမ့္မည္။ဦးစိုးႏိုင္သည္ သူ၏အာေခါင္ကို လက္ညိဳးျဖင့္ထိုးကာ အသင့္ခ်ထားေသာ ဖက္႐ြက္ႀကီးေပၚသို႔ အန္ခ်လိုက္သည္။ေခြးမႀကီးႏွင့္ ေခြးကေလးသုံးေကာင္သည္ အတင္းထိုးဟပ္စားလိုက္ၾကရာ ခဏႏွင့္ ကုန္သြားသည္။ အစာေရစာျပတ္ေနၾကေသာ
သူတို႔ဝမ္းဗိုက္မ်ားသည္ တစ္ႀကိမ္စားရ႐ုံႏွင့္ မတင္းတိမ္ႏိုင္ၾကေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔၏မ်က္လုံးေလးစုံက ဦးစိုးႏိုင္၏ မ်က္ႏွာကို တစ္ၿပိဳင္တည္းစိုက္ၾကည့္ေနၾကသည္။ထိုအျဖစ္ကို ရိပ္မိသြားေသာ ဦးစိုးႏိုင္က ဒုတိယအႀကိမ္အန္ခ်ၿပီး ေကြၽးလိုက္ျပန္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္လည္း မိသားစုေလးေကာင္
အလုအယက္စားၾကရာခဏႏွင့္ ကုန္သြားျပန္သည္။ထို႔ေၾကာင့္ တတိယအႀကိမ္ အာေခါင္ကိုလက္ညႇိဳးထိုးအန္ခ်လိုက္ျပန္ရာ ေခြးေလးေကာင္စားၾကျပန္သည္။ ဤအႀကိမ္စားရာတြင္ ကၠေျႏၵရသြားသည္။ အလုအယက္မဟုတ္ေတာ့။ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔အားရတင္းတိမ္သြားၿပီကို ဦးစိုးႏိုင္ရိပ္မိသြားသည္။ သူ႔ဝမ္းထဲတြင္လည္း စားထားေသာထမင္းမ်ား တစ္ေစ့မွ်မက်န္ေတာ့ေပ။ ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ အန္ရာတြင္ ပင္ပန္းလြန္းသျဖင့္ ေသြးစအနည္းငယ္ပင္ ပါလာသည္။
ထိုသို႔ ေစတနာသဒၵါတရားထက္သန္ေသာ ဦးစိုးႏိုင္၏ လုပ္ငန္းမ်ားသည္ တစ္ရွိန္ထိုးေအာင္ျမင္လာခဲ့သည္။ သူပိုင္ေသာ ေက်ာက္စိမ္းတြင္းမွ မထင္မွတ္ဘဲ ပတၱျမားမ်ားပင္ထြက္လာသျဖင့္ စီးပြားေရးမွာ ေထာင္တက္လာခဲ့သည္” ကမာၻသိအလႉေတာ္ “မႏၲေလး တိုင္း၊ အမရပူရၿမိဳ႕နယ္ျမစ္ငယ္ – စစ္ကိုင္းျဖတ္လမ္း၊ ဆင္႐ြာျမင္းမူေက်း႐ြာအနီး၌
တည္ထားေတာ္မူေလေသာ ကမာၻပထမဦးဆုံး” ေဝေယာစန ေက်ာက္စိမ္းေစတီေတာ္ ” ႀကီးကို ယခုႏွစ္ ဇြန္လ( ၅ )ရက္ေန႔က ထီးေတာ္တင္လႉႏိုင္ခဲ့သည္။ေစတီေတာ္တြင္…ပါရမီဆယ္ပါး ေက်ာက္စိမ္းစာလုံးမ်ား။ပန္းတင္ခုံနံရံအထက္တြင္ ေအာင္ျခင္းရွစ္ပါးေအာင္ေတာ္မူခန္းမ်ား။ဇာတ္ေတာ္ႀကီးဆယ္ဘြဲ႕။
မုခ္ဦးေလးမုခ္ရွိ တံကဲဝဲယာတို႔တြင္…မဟာေဗာဓိေညာင္ပင္ ပုံသ႑န္ ေက်ာက္စိမ္း႐ုပ္ပုံတို႔ကို ကပ္လႉထားသည္။ငွက္ေပ်ာဖူးႀကီးမွာ အျမင့္ရွစ္ေပ၊ ေျခာက္လက္မရွိၿပီး ေအအဆင့္ ရွိေသာ ေက်ာက္စိမ္းျပားမ်ား ျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားသည္။အလႉရွင္ဦးစိုးႏိုင္ ကိုယ္တိုင္ပင္ ေစတီေတာ္ႀကီး၏ ဒီဇိုင္းမ်ားႏွင့္ ပန္းပုပုံ မ်ားကို ပုံေဖာ္စီမံခန႔္ခြဲကပ္လႉထားပါသည္။ေစတီေတာ္ႀကီးအား ေငြက်ပ္သိန္းေပါင္း တစ္သိန္းေလးေသာင္းေက်ာ္အထိ ကုန္က်ခံ၍ တည္ထားကိုးကြယ္ခဲ့ပါသည္။
