အိမ်ယာတည်ထောင် လူတို့ဘောင်မှာ လူတစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ချစ်ကြတယ်၊ မြတ်နိုးကြတယ်၊
လက်ထပ်ပေါင်းသင်းကြတယ်-ဆိုတဲ့ အကြောင်းအရာတွေကို အရေးကြီး လူမှုရေးလုပ်ငန်းစဉ်တစ်ရပ်အဖြစ် ရှုမြင်ဆောင်ရွက်ကြပါတယ်။
ဒါပေမယ့် သိပ္ပံနည်းကျအရတော့ လက်ထပ်သင့်တဲ့အရွယ်နဲ့ လက်မထပ်သင့်တဲ့ အရွယ်ရယ်လို့ ရှိပါတယ်။
အသက် 20 အောက်၊ သို့မဟုတ် အသက် 20 မှ အသက် 29 အောက် အသက်အရွယ်ဟာ လက်ထပ်ဖို့ရန် မသင့်သေးတဲ့ အချိန်လို့ ဆိုပါတယ်။
1995 ခုနှစ်မှာ ကောက်ယူခဲ့တဲ့ စစ်တမ်းအရတော့ အဲဒီအသက်အရွယ်တွေမှာ လက်ထပ်ခဲ့ကြသူတွေဟာ အသက်အရွယ် ငယ်ရွယ်ရင် ငယ်ရွယ်သလောက်၊
ကွာရှင်းမှုမှာ လက်ထပ်ပြီး 5 နှစ်မှ 10 နှစ်အတွင်း ဖြစ်ပေါ်ပါတယ်။
အမေရိကန်မှာ ပြုစုထားတဲ့ ကွာရှင်းမှုရာခိုင်နှုန်းတွေကတော့-
အသက် 20 မှ 24 နှစ် 36.6 (% မ ) – 38.8 (% ကျား)
အသက် 25 မှ 29 နှစ် 16.4 (% မ ) – 22.3 (% ကျား)
အသက် 30 မှ 34 နှစ် 8.5 (% မ ) – 11.6 (% ကျား )
အသက် 35 မှ 39 နှစ် 5.1 (% မ ) – 6.5 (% ကျား ) -တို့ ဖြစ်ပါတယ်။
ဒါကြောင့် သိပ္ပံနည်းကျအရဆိုရင်တော့ လက်ထပ်ဖို့ အကောင်းဆုံး အသက်အရွယ်ဟာ 30 နှစ်နောက်ပိုင်းလို့ ဆိုရမှာ
ဖြစ်ပါတယ်။ အသက်အရွယ် ငယ်ရွယ်စဉ်မှာ အချစ်ကို လက်ခံလိုက်ကြတဲ့ လူငယ်တော်တော်များများဟာ အသက်အရွယ
် ငယ်ရွယ်မှုနဲ့ မဆိုင်တော့တဲ့ အသိဉာဏ်တွေ ဝင်လာပါတယ်။
ဥပမာအားဖြင့် အချစ်ကိုတောင် လက်ခံနိုင်တဲ့အချိန်မှာ အခြားကိစ္စရပ်တွေကိုလည်း ပိုင်နိုင်စွာ ဆုံးဖြတ်နိုင်ပြီလို့ ယူဆကြပါတယ်။
ီလိုဖြစ်ရခြင်းအကြောင်းအရင်းမှာလည်း ဟိုမုန်းတွေ တက်ကြွနေတဲ့ အသက်အရွယ်ဖြစ်လို့ ဟောဟောဒိုင်းဒိုင်း
ဆုံးဖြတ်ကျချိန် ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ အသက်အရွယ် ကြီးရင့်လာတဲ့ နောက်ပိုင်းမှာ ဆုံးဖြတ်ချက်တွေ မရေရာတော့ဘဲ ကွာရှင်းမှု မြင့်တက်သွားရခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။
အသက် 29 သို့မဟုတ် 30 နောက်ပိုင်းမှာ လက်ထပ်ကြတဲ့ သူတွေဟာ ကွာရှင်းမှုနှုန်း ဘာကြောင့်
နည်းသွားတာလဲဆိုတဲ့ အဖြေကလည်း ရှိပြီးသားဖြစ်ပါတယ်။ အသက်အရွယ်အရ အရာရာကို စဉ်းစားဆင်ခြင်နိုင်တဲ့ အရွယ်ဖြစ်ပါတယ်။ ဆုံး
ဖြတ်ချက်တွေမှန်သမျှကို စိတ်ခံစားမှု ဦးစားပေးနဲ့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တာ မဟုတ်တော့တဲ့အတွက်၊ အမှားနည်းပါတယ်။
ဒီအတွက် ပြင်ဆင်ရန် သိပ်ရှိလေ့မရျှိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီအသက်အရွယ်ထိ ကလေးသူငယ်စိတ် မပျောက်သေးတဲ့သူတွေကတော့ ချွင်းချက်အနေနဲ့ ရှိနေပါသေးတယ်။
ဒါကြောင့်လည်း 9% နီးပါးမှ 11 % အထိ ကွာရှင်းမှုတွေက ရှိနေသေးတာ ဖြစ်ပါတယ်။
နတ်စည်တော် (Shwemom)
unicode
အိမ်ယာတည်ထောင် လူတို့ဘောင္မွာ လူတစ်ယောက္နဲ့တစ်ယောက် ခ်စ်ကြတယ်၊ ျမတ္နိုးကြတယ်၊
လက္ထပ်ပေါင်းသင်းကြတယ်-ဆိုတဲ့ အေကြာင်းအရာတြေကို အေရးကြီး လူမှုရေးလုပ်ငန်းစဉ္တစ်ရပ်အျဖစ် ရှုျမင်ဆောင်ရြက်ကြပါတယ်။
ဒါပေမယ့် သိပ္ပံနည်းက်အရေတာ့ လက္ထပ်သင့္တဲ့အရြယ္နဲ့ လက္မထပ်သင့္တဲ့ အရြယ်ရယ္လို့ ရွိပါတယ်။
အသက် 20 အောက်၊ သို့မဟုတ် အသက် 20 မွ အသက် 29 အောက် အသက်အရြယ်ဟာ လက္ထပ္ဖို့ရန် မသင့်သေးတဲ့ အခိန္လို့ ဆိုပါတယ်။
1995 ခုနွစ္မွာ ကောက်ယူခဲ့တဲ့ စစ္တမ်းအရေတာ့ အဲဒီအသက်အရြယ်တြေမွာ လက္ထပ္ခဲ့ကြသူတြေဟာ အသက်အရြယ် ငယ်ရြယ်ရင် ငယ်ရြယ်သေလာက်၊
ကြာရွင်းမှုမွာ လက္ထပ်ပြီး 5 နွစ္မွ 10 နွစ်အတြင်း ျဖစ်ပေါ်ပါတယ်။
အေမရိကန္မွာ ျပုစုထားတဲ့ ကြာရွင်းမှုရာခိုင္နှုန်းတြေကေတာ့-
အသက် 20 မွ 24 နွစ် 36.6 (% မ ) – 38.8 (% က်ား)
အသက် 25 မွ 29 နွစ် 16.4 (% မ ) – 22.3 (% က်ား)
အသက် 30 မွ 34 နွစ် 8.5 (% မ ) – 11.6 (% က်ား )
အသက် 35 မွ 39 နွစ် 5.1 (% မ ) – 6.5 (% က်ား ) -တို့ ျဖစ္ပါတယ်။
ဒါကြောင့် သိပ္ပံနည်းက်အရဆိုရင်တော့ လက္ထပ္ဖို့ အေကာင်းဆုံး အသက်အရြယ်ဟာ 30 နွစ်နောက္ပိုင်းလို့ ဆိုရမွာ
ျဖစ္ပါတယ်။ အသက်အရြယ် ငယ်ရြယ္စဉ္မွာ အခ်စ္ကို လက္ခံလိုက်ကြတဲ့ လူငယ်တော်တ္မော်ားမ်ားဟာ အသက်အရြယ
် ငယ်ရြယ္မှုနဲ့ မဆိုင်တော့တဲ့ အသိဉာဏ်တြေ ဝင္လာပါတယ်။
ဥပမာအားျဖင့် အခ်စ္ကိုတောင် လက္ခံနိုင္တဲ့အခိန္မွာ အျခားကိစ္စရပ်တြေကိုလည်း ပိုင္နိုင္စြာ ဆုံးျဖတ္နိုင်ပြီလို့ ယူဆကြပါတယ်။
ီလုျိဖစ်ရျခင်းအေကြာင်းအရင်းမွာလည်း ဟိုမုန်းတြေ တက်ြကြေနတဲ့ အသက်အရြယ်ျဖစ္လို့ ဟောဟောဒိုင်းဒိုင်း
ဆုံးျဖတ္က်ခိန် ျဖစ္ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ အသက်အရြယ် ကြီးရင့္လာတဲ့ နောက္ပိုင်းမွာ ဆုံးျဖတ္ခ်က်တြေ မေရရာတော့ဘဲ ကြာရွင်းမှု ျမင့္တက်သြားရျခင်း ျဖစ္ပါတယ်။
အသက် 29 သို့မဟုတ် 30 နောက္ပိုင်းမွာ လက္ထပ်ကြတဲ့ သူတြေဟာ ကြာရွင်းမှုနှုန်း ဘာကြောင့်
နည်းသြားတာလဲဆိုတဲ့ အျေဖကလည်း ရွိပြီးသားျဖစ္ပါတယ်။ အသက်အရြယ်အရ အရာရာကို စဉ်းစားဆင်ျခင္နိုင္တဲ့ အရြယ်ျဖစ္ပါတယ်။ ဆုံး
ျဖတ္ခ်က်တြေမွန်သမွ်ကို စိတ္ခံစားမှု ဦးစားပေးနဲ့ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တာ မဟုတ်တော့တဲ့အတြက်၊ အမွားနည်းပါတယ်။
ဒီအတြက် ျပင္ဆင်ရန် သိပ်ရွိလေ့မရွိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီအသက်အရြယ္ထိ ကေလးသူငယ္စိတ် မေပ်ာက်သေးတဲ့သူတြေကေတာ့ ချြင်းခ်က်အေနနဲ့ ရွိနေပါသေးတယ်။
ဒါကြောင့္လည်း 9% နီးပါးမွ 11 % အထိ ကြာရွင်းမှုတြေက ရွိေနေသးတာ ျဖစ္ပါတယ်။
နတ္စည်တော် (Shwemom)
source : time.com
source : time.com
